| İsim | Anlamı | Cinsiyet |
| MERAL | Dişi geyik, ceylan, karaca. | KIZ |
| MERAM | Arzu istek, içten tasarlanan niyet. | KIZ |
| MERCAN | deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü | KIZ/ERKEK |
| MERD | 1. Adam, insan. 2. Özü sözü doğru kabadayı, yiğit. Türk dil kurallarına göre “d/t” değişmesiyle kullanılır. | ERKEK |
| MERDAN | Mertler, insanlar, erkekler, yiğitler. | ERKEK |
| MERDİ | Mertlik, erlik. Cesaret, yüreklilik, insanlık. | ERKEK |
| MERDÜM | 1. insan, adam. 2. Gözbebeği. | ERKEK/KIZ |
| MEREVİŞ | Terementi ağacının tohumu. | KIZ |
| MERGUB | 1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. | ERKEK |
| MERGUBE | 1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. | KIZ |
| MERİÇ | Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu. | KIZ/ERKEK |
| MERİH | Dünya’dan sonra güneşe en yakın olan gezegen. Mars | ERKEK |
| MERKÜR | Güneşe en yakın gezegen. | ERKEK |
| MERSA | Liman. | KIZ |
| MERSİYE | Güzel kız bebek | KIZ |
| MERT | Yiğit, sözünün eri | ERKEK |
| MERTCAN | Yiğit can | ERKEK |
| MERTEL | Yiğit, sözünün eri | ERKEK |
| MERTER | Yiğit, sözünün eri | ERKEK |
| MERTKAL | Her zaman doğru kal. | ERKEK |
| MERTKAN | Mert soydan gelen. | ERKEK |
| MERTOL | Her zaman sözünün eri ol. | ERKEK |
| MERVAN | Emevi sülalesinin Mervan kolu. | ERKEK |
| MERVE | Mekke yakınlarında bir dağ | KIZ |
| MERYEM | Dinine bağlı kadın | KIZ |
| MERZAT | Rıza, hoşnutluk. | ERKEK |
| MERZE | Mercan. | KIZ |
| MERZUK | Rızıklandmlmış, rızık verilmiş. | ERKEK |
| MERZUKA | Rızıklandmlmış, rızık verilmiş. | KIZ |
| MESERRET | Sevinçler. Şenlik, sevinç. | KIZ |
| MESlH | 1. Üzerine yağ sürülmüş. 2. Mesholunmuş, başka bir şekle girmiş olan. 3. Acaip, tuhaf. 4. Ölmek. Mesih Hz. isa’nın elini sürdüğü hastaların derhal iyileşmesi dtolayısıyla kendisine isim olarak verilmiştir. | ERKEK |
| MESRUR | Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. | ERKEK/KIZ |
| MESRURE | Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. | KIZ |
| MESTAN | Savruk. Cüret sahibi | ERKEK |
| MESUD | Saadeüi, bahtlı, bahtiyar, kutlu. Türk dil kurallarına göre “dA” olarak kullanılır. | ERKEK |
| MESUDE | Mutlu, bahtiyar | KIZ |
| MESUT | Mutlu, bahtiyar | ERKEK |
| MEŞHED | Bir adamın şehit olduğu veya bir şehidin gömüldüğü yiran’da ziyaretgah olan meşhur şehir. Hz. Peygamber(s.a.s)’in isimlerinden. | ERKEK |
| MEŞHUR | Ünlü, argın, tanınmış. | ERKEK |
| MEŞHURE | Ünlü, argın, tanınmış. | KIZ |
| MEŞİKA | Aşk, muhabbet | KIZ |
| MEŞKUR | Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. | ERKEK |
| MEŞKURE | Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. | KIZ |
| METE | Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). | ERKEK |
| METEHAN | Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). | ERKEK |
| METHİYE | Birini övmek maksadıyla yazılmış eser, kaide. | KIZ |
| METİN | 1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber(s.a.s)’in isimlerinden. | ERKEK |
| METİNER | Metanetli, sağlam – Özü, sözü doğru | ERKEK |
| MEVA | Sığınılacak yer, yurt, mesken, | KIZ |
| MEVCUD | Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır., ., | ERKEK |
| MEVCUDE | Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. Türk dil kuralı açısından “d/t” olarak kullanılır., ., | KIZ |
| MEVCUT | Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. | ERKEK |
| MEVDUT | Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı. | ERKEK |
| MEVEDDET | Sevgi, muhabbet. Dostluk. | KIZ |
| MEVHİBE | Vergi, ihsan, bağış. | KIZ |
| MEVLUD | 1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu y3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed’in doğumunu anlatan manzum esTürk dil kurallarına göre “d/t” olarak kulla bılır. | ERKEK |
| MEVLUDE | 1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu y3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed’in doğumunu anlatan manzum esTürk dil kurallarına göre “d/t” olarak kulla bılır. | KIZ |
| MEVLÜT | Yeni doğmuş çocuk – Doğulan zaman | ERKEK |
| MEVSİM | 1. Yılın dört bölümünden biri. 2. Dağlamak suretiyle damga vurmak. | KIZ |
| MEVSUL | Hz. Peygamber’in isimlerinden. | ERKEK |
| MEVSUNNE | 1. Bahar yağmuru yağmış toprak. 2. Baştan aşağı süslü zırh. | KIZ |
| MEVZUN | Biçimli, yakışıklı, güzel. | ERKEK |
| MEVZUNE | Biçimli, yakışıklı, güzel. | KIZ |
| MEYMUN | Uğurlu, bereketli, kutlu. | ERKEK |
| MEYMUNE | Hz. Peygamberin en son hanımı. | KIZ |
| MEYSUR | Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. | ERKEK |
| MEYSURE | Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. | KIZ |
| MEYYAL | Meyleden, aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik. | KIZ |
| MEZİD | Artmış, artırılmış, büyümüş. Türk dil kuralı açısından “dA” olarak kullanılır. | ERKEK |
| MEZİYET | Bir kişiyi başkalarından ayıran ve yücelten vasıf, üstünlük, değerlilik yüksek karakter. | KIZ |
| MISRA | Şiirin bir satırı | ERKEK |
| MİDHAT | Övme. Türk dil kuralı açısından “d/t” değişmesiyle kullanılır. | ERKEK |
| MİFTAH | 1. Anahtar. 2. Şifre cetveli. 3. Dil öğrenirken yapılacak tercüme ve meselelerin halledilmiş şekillerini gösteren kitap. 4. Hz. Peygamber(s.a.s)’in isimlerinden. | ERKEK |
| MİHİN | Büyük, ulu. | ERKEK |
| MİHNE | Düzleştirmek. | ERKEK/KIZ |
| MİHRACE | Hindistan’da kral ve prenseslere verilen ünvan. | KIZ |
| MİHRAN | Nehir. Pakistan’dan geçen İndus nehrine İslam müellifleri tarafından verilen isim. | ERKEK/KIZ |
| MİHRİ | 1. Güneş. 2. Sevgi. 3. Eylül ayı. Mihr ü mah, güneş ile ay. | KIZ |
| MİHRİBAN | Seven, şefkatli | KIZ |
| MİHRİCAN | Dost, sevgili. Sonbahar. – Ruhun merkezi – Farslıların son baharda kutladıkları bir bayram. | KIZ |
| MİHRİGÜL | Güler yüzlü, dost, sevecen, güzel. | KIZ |
| MİHRİMAH | Güneş ile ay. | KIZ |
| MİHRİNAZ | Çok nazlı. | KIZ |
| MİHRİNİSA | Kadınlığın güneşi, erdemli, nitelikli kadın. | KIZ |
| MİHRİNUR | Güldüğünde ışıklar saçan. | KIZ |
| MİHRİŞAH | Şahların güneşi. | KIZ |
| MİHRİYE | Güneşe ait, güneşle ilgili. | KIZ |
| MİKAİL | Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı | ERKEK |
| MİKAT | 1. Tesbit edilen yer ve zaman. 2. Mekke yolu Üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer. | ERKEK |
| MİMİNE | (bkz. Minin). | KIZ |
| MİMOZA | Bir süs bitkisi | KIZ |
| MİNA | Mine. Liman. Camın ana maddesi, Şişe, cam, billur. Şarap şişesi, Gökyüzü. | KIZ |
| MİNE | Maden eşya üstündeki renkli sır tabakası | KIZ |
| MİNEL | Cennetteki inci tanesi | KIZ |
| MİNŞAR | 1. Cennet. 2. Şişe sırça. 3. Zümrüt, zebercet. | ERKEK/KIZ |
| MİR1AT | 1. Ayna. 2. Meşhur bir çeşit lali. | KIZ |
| MİRAÇ | 1. Merdiven. 2. Göğe çıkan. Hz. Muhammed(s.a.s)’in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27’sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır. | ERKEK/KIZ |
| MİRALAY | Albay | ERKEK |
| MİRAN | Beyler beyi | ERKEK |
| MİRAY | Yılın ilk aylarında doğan / Güneş gibi ay gibi parlayan | KIZ |
BİR SONRAKİ SAYFAYI GÖRMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ NUMARALARI TAKİP EDİN..
