| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
| MUTLUGÜN |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
ERKEK |
| MUTLUHAN |
Mutlu, sevinçli ay. |
ERKEK |
| MUTLUKANİ |
Talihli, uğurlu. Bahtiyar. |
ERKEK |
| MUTLUTEKİN |
Mutlu, sevinçli ay. |
ERKEK |
| MUTTALİB |
Talepte bulunan, isteyen. |
KIZ |
| MUTTALİP |
Talepte bulunan, isteyen. |
KIZ |
| MUVAFFAK |
1. Allah’ın yardımına ulaşmış, işi rast gitmiş kimse. 2. Başaran beceren. |
ERKEK |
| MUVAHHİD |
Allah’ın birliğine inanan. Allah’tan başka hiçbir ilah ve kanun koyucu tanımayan, yalnız Allah’tan gelen emirleri kabul eden. |
ERKEK/KIZ |
| MUVAKKAR |
Tevkir edilmiş, ağırlanmış, saygı gösterilmiş olan. Vakarlı, ağırbaşlı. |
ERKEK |
| MUZAFFER |
Zafer kazanan, galip gelen |
KIZ/ERKEK |
| MUZAM |
Bir şeyin en büyük kısmı. |
ERKEK |
| MUZİ |
Işık veren parlayan parlak. |
ERKEK/KIZ |
| MÜBAHAT |
Övünme, iftihar etme. |
KIZ |
| MÜBAREK |
1. Berekeüi, feyizli. Uğurlu, hayırlı, kutlu, mutlu. 2. Beğenilen, sevilen, kızılan şaşılan kimse. Bir şey hakkında sözleşme. |
ERKEK |
| MÜBAREKE |
1. Berekeüi, feyizli. Uğurlu, hayırlı, kutlu, mutlu. 2. Beğenilen, sevilen, kızılan şaşılan kimse. Bir şey hakkında sözleşme. |
KIZ |
| MÜBECCEL |
Yücelmiş, saygı gösterilmiş yüce, ulu. |
KIZ |
| MÜBELLİĞ |
1. Tebliğ eden, haber veren bildiren. 2. Büyük camilerde imamın söylediğini tekrarlayan kimse. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜBERRA |
Aklanmış, temize çıkarılmış |
KIZ |
| MÜBEŞŞİR |
Müjdeci, muştucu. Hz. Peygamber(s.a.s)’in isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜBİN |
1. İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan, hayn serden ayıran. 2. Açık anlaşılır, aşikar, belli. 3. Kur’an’ı Kerim’i bazen de peygamber(s.a.s.)’i vasfetmek için kullanılmıştır. |
ERKEK |
| MÜBİNE |
1. İyiyi kötüden, doğruyu yanlıştan, hayn serden ayıran. 2. Açık anlaşılır, aşikar, belli. 3. Kur’an’ı Kerim’i bazen de peygamber(s.a.s.)’i vasfetmek için kullanılmıştır. |
KIZ |
| MÜBŞER |
İbşar olunmuş, müjdelenmiş, mübeşşer. |
ERKEK |
| MÜBTEHİC |
Sevinçli, sevinmiş, memnun, mesrur, şad. |
ERKEK |
| MÜCAB |
Kabul cevabı almış olan. Duası kabul olunan. |
ERKEK |
| MÜCADELE |
1. Uğraşma, savaşma, çatışma. 2. Kur’ân surelerinden birisinin adı. |
ERKEK |
| MÜCAHİDDİN |
Din savaşçısı, İslam askeri. |
ERKEK |
| MÜCAHİT |
Savaşçı, Cihada katılan |
ERKEK |
| MÜCD |
Kıvırcık, kıvrılmış, lülelerimi ş saç. |
KIZ |
| MÜCEDDET |
Yeni, henüz kullanılmamış. |
KIZ |
| MÜCELLA |
Parlak, cilalanmış |
KIZ |
| MÜCEVHER |
1. Değerli süs eşyası. 2. Arap alfabesinde noktalı olan harf. |
KIZ |
| MÜCMEL |
Kısa ve az sözle anlatılmış, öz, özet. |
ERKEK/KIZ |
| MÜCTEBA |
Seçilmiş, seçkin. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜCTEHİD |
İctihad eden, gücü yettiği kadar çalışan. Ayet ve hadislerden seri hükümler çıkaran din alimi. İmamı Azam gibi. |
ERKEK |
| MÜDAFİ |
Müdafaa eden, koruyan. Savunan,dayanan. |
ERKEK |
| MÜDEBBER |
Tedbir alınmış, düşünce ile hareket edilmiş. |
KIZ |
| MÜDRİK |
İdrak eden, anlayan, aklı ermiş. |
ERKEK |
| MÜDRİKE |
İdrak eden, anlayan, aklı ermiş. |
KIZ |
| MÜEMMİL |
Temin edilmiş, sağlanmış, emniyete alınmış. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜESSER |
Eser bırakan, eser sahibi |
KIZ |
| MÜEYYED |
Teyid edilmiş, kuvvetlendirilmiş, sağlam. Doğrulanmış. Yardım gören. |
ERKEK/KIZ |
| MÜFAHİR |
Övünen. |
ERKEK |
| MÜFAHİRE |
Fahreden, övünen. |
KIZ |
| MÜFERREC |
1. Meydanı olan, geniş. 2. Keder gideren. |
ERKEK |
| MÜFERRİH |
Ferahlık veren, iç açan. |
ERKEK/KIZ |
| MÜFİD |
l. İfade eden, anlatan, manalı. 2. Faydalı. Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MÜFİDE |
l. İfade eden, anlatan, manalı. 2. Faydalı. Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır. |
KIZ |
| MÜFİT |
Faydalı, yararlı |
ERKEK |
| MÜFİZ |
Feyizlendiren, feyiz veren. Allah’ın isimlerinden. “Abd” takısı alarak kullanılır. Abdulmuflz. |
ERKEK |
| MÜFTEHİR |
1. İftihar eden, övünen. Şanlı, şerefli. 2. Parasız işgören, fahri. |
ERKEK |
| MÜGE |
İnci çiçeği |
KIZ |
| MÜHEYMİN |
Birini korkudan koruyan. Allah’ın isimlerinden. “Abd” takısı almadan kullanılmaz. Abdulmüheymin. |
KIZ |
| MÜHEYYA |
Hazır. |
KIZ |
| MÜHİB |
1. Heybetli, korkunç, korkutan. 2. Tehlikeli ve saygı uyandıran. |
ERKEK |
| MÜHİBE |
1. Heybetli, korkunç, korkutan. 2. Tehlikeli ve saygı uyandıran. |
KIZ |
| MÜHRE |
1. Bir çeşit yuvarlak şey. 2. Cam boncuk. Mührei Zar Güneş. |
KIZ |
| MÜJDAT |
Müjdeler, sevinçli haberler |
ERKEK |
| MÜJDE |
Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış |
KIZ |
| MÜJGAN |
Kirpikler. |
KIZ |
| MÜKAFAT |
Ödül. Değerlendirici, sevindirici davranış. |
KIZ |
| MÜKAFİ |
Eşit, beraber. |
ERKEK |
| MÜKERREM |
Yardımsever, ikram sever |
ERKEK |
| MÜKREM |
Kerem ve şeref ile nitelenmiş olan. |
ERKEK |
| MÜKREMİN |
Konuksever, ikram sever |
ERKEK |
| MÜKRİM |
İkramcı, ikram eden, ağırlayanağırlayıcı, misafirperver. |
ERKEK |
| MÜKRİME |
İkramı bol olan |
KIZ |
| MÜLAYİM |
1. Uygun, muvafık. 2. Yumuşak huylu, yavaş kimse. Pekliği olmayan. |
ERKEK |
| MÜLHİM |
İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
ERKEK |
| MÜLHİME |
İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
KIZ |
| MÜLKET |
Ülke. |
ERKEK |
| MÜLTEKA |
Kavuşma, buluşma, birleşme yeri. |
ERKEK/KIZ |
| MÜLTEMl |
Parlayan, parıldayan. |
ERKEK |
| MÜMİN |
İman etmiş, İslam dinine inanmış, müslüman erkek. |
ERKEK |
| MÜMİNE |
İman etmiş, İslam dinine inanmış, müslüman kadın |
KIZ |
| MÜMTAZ |
Seçkin, başkalarından ayrı tutulan |
ERKEK |
| MÜNCl |
İnca eden, kurtaran, halaskar. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
| MÜNEVVER |
Aydınlatılmış, parlak ışıklı, bilgili |
KIZ |
| MÜNİB |
1. İnabe eden, asiliği, azgınlığı bırakarak Allah’a yönelen. 2. Güzel yağan, faydalı yağmur. 3. Taze ve verimli bahar. |
ERKEK |
| MÜNİBE |
1. İnabe eden, asiliği, azgınlığı bırakarak Allah’a yönelen. 2. Güzel yağan, faydalı yağmur. 3. Taze ve verimli bahar. |
KIZ |
| MÜNİF |
1. Yüksek, ulu, büyük, ali, bülend. 2. Yüksek, büyük hükümler. |
ERKEK |
| MÜNİFE |
1. Yüksek, ulu, büyük, ali, bülend. 2. Yüksek, büyük hükümler. |
KIZ |
| MÜNİM |
Nimet veren, yedirip içiren. Takı alarak kullanılır. Abdülmün’im. |
ERKEK |
| MÜNİR |
1. Nurlandıran, ışık veren, parlak, ziyalar. 2. Kur’an’da peygambere ve ilahi kitaplara sıfat olarak kullanılmıştır. |
ERKEK |
| MÜNİRE |
Işık veren, aydınlatan |
KIZ |
| MÜNŞİ |
İnşa eden, yapan. Yapısı, üslubu güzel olan, iyi katib. |
ERKEK |
| MÜNTEHA |
Son, nihayet, uç, en son, akıbet. |
ERKEK/KIZ |
| MÜNZİR |
1. Akıbetinin kötülüğünü söyleyerek korkutan. 2. Kafirleri ve münafıkları sapıklıklarından döndürmek için cehennem azabı ile korkutan. Rasulullah için kullanılmıştır. Birçok sahabe de bu ismi kullanmıştır. |
KIZ |
| MÜRDAZ |
İran güneş yılı nın 5. ayı. |
KIZ |
| MÜREN |
Akarsu, dere, ırmak. |
KIZ/ERKEK |
| MÜRİD |
1. İdare eden, emreden buyuran. 2. Bir şeyhe bağlı olan kimse. Türk dil kurallarına göre “dA” olarak kullanılır. |
ERKEK |
| MÜRİDE |
1. İdare eden, emreden buyuran. 2. Bir şeyhe bağlı olan kimse. Türk dil kurallarına göre “dA” olarak kullanılır. |
KIZ |
| MÜRSEL |
Yollanmış, gönderilmiş olan |
ERKEK |
| MÜRŞİD |
1. İrşad eden, doğru yolu gösteren kılavuz. 2. Tari arka çıkan, yardım eden, koruyan. |
ERKEK |
| MÜRŞİT |
İrşad eden, doğru yolu gösteren |
ERKEK |
| MÜRÜVVET |
Kişilik, şahsiyet, insanlık |
KIZ |
| MÜSLÜM |
İslam dininden olan / Teslim olan |
ERKEK |
| MÜŞERREF |
Onurlandırılmış, şerefli kılınmış |
KIZ |
| MÜŞFİK |
Şefkatli, merhametli |
ERKEK |
| MÜŞTAK |
Özleyen, göreceği gelen |
ERKEK |
| MÜYESSER |
Kolaylıkla yapılan |
KIZ |
