Malatya farklı lezzetleri ve geniş kültürüyle dikkat çekiyor. Tabi her şehrin kendine özgü meşhur yemekleri, meyveleri, yöresel yemekleri ve tatlıları hatta hediyelik eşyaları dahi vardır. Bu gün sizler için Malatya’da neler meşhur olduğunu Malatya’ya özgü ve tarihi yada gezilecek yerleri ile yemeklerini ve tatlılarını derliyeceğiz.
Eğer bir gün yolunuz Malatya‘ya düşerse ve (Malatya’da ne yenir) diye düşünürseniz. Malatya genelinde mutlaka tatmanız ve yemeden/içmeden dönmemeniz gereken lezzetler aşağıda. Umarız önerilerimizi beğenirsiniz! İşte bu konuda bilinmesi gereken Malatya‘nın meşhur özgü yemekleri, tatlıları ve meyveleri…
Malatya Köpük Pestili: Yaş üzümlerin kazanda kaynatılmasıyla oluşan köpüklerin alınıp nişasta ve bir miktar şeker ile karıştırılarak güneşte kurutulmasıyla yapılan bir pestil türü.
Malatya Kayısı Çekirdeği: Malatya kuru kayısısı gibi kayısı çekirdeği de dünya kuruyemiş sektörünün en önemli ürünlerinden biridir. Sağlık açısından bazı hastalıkları tedavi edici özelliği olması nedeniyle tüketilen ve görünüşü küçük bir bademe benzeyen kayısı çekirdeğinin acı ve tatlı olmak üzere iki çeşidi vardır.
Malatya Kayısısı: Dünya kayısı üretiminde Türkiye birinci sıradadır. Malatya’da üretilen kayısı çeşitlerinin başında yuvarlak, sert ve tatlı bir tür olan Hacıhaliloğlu çeşidi gelir ve % 90’ına yakını bu çeşitten üretilmektedir.
Malatya Dalbastı Kirazı: Özellikle Yeşilyurt ilçesinde yetiştirilen ve ilçenin sembol meyvesi olan Dalbastı Kirazı, meyveleri iri, geniş ve kalp şeklinde olan, olgun meyve rengi kırmızıdan siyaha doğru değişen, meyve eti lezzetli ve sulu olan bir kiraz türü.
Hekimhan Cevizi: İç doluluk oranı yüksek, ince kabuklu, beyaz renkli, yüksek protein ve yağ içeren ve ağızda farklı bir aroma bırakan bir ceviz türü.
Haşhaşlı Dut Pestili: Kaynatılıp koyulaştırılan dut şerbetinin, yoğurt, un, nişasta, şeker ve sütten oluşan bir bulamaçla karıştırılmasıyla ve serilirken üzerine haşhaş tohumları eklenmesiyle yapılan geleneksel bir pestil türü.
Banazı Karası Üzümü: Taneleri kopmaya karşı oldukça dirençli olduğundan salkımıyla birlikte doğal olarak kurutulup salkım olarak pazara sunulan çekirdekli bir siyah üzüm çeşidi.
Arapgir Mor Reyhanı: Başka yörelerde yetiştirildiğinde rengini ve aromasını kaybeden, çayı, şerbeti, reçeli, ezmesi yapılan ve tam bir şifa kaynağı olan Arapgir Mor Reyhanı yöreye özgü bir genotiptir ve tamamı mor renklidir.
Arapgir Köhnü Üzümü: Sofralık ve şaraplık olarak kullanılan Arapgir Köhnü Üzümü, kabuk kalınlığı orta, salkım şekli konik, 2-3 çekirdekli iri taneleri oval şekilli ve üzeri puslu olan bölgeye has bir siyah üzüm çeşidi.
Akçadağ Kömbesi: Un, yağlı kıyma, margarin, sıvı yağ, maya, tuz, soğan, salça ve pul biber ile özellikle kış aylarında yapılan bir hamur işi.
Pirpirimli (Semizotlu) Acılı Ayran: Yayık ayranına Arnavut ya da süs acı biberi, turşu tuzu ve isteğe göre semiz otu ilave edilerek oluşan karışımın toprak testilerde 10-15 gün bekletilip ekşitilmesiyle yapılan bir ayran türü.
Somuncu Baba Türbesi ve Külliyesi: Osmanlı coğrafyasının manevi mimarlarından Şeyh Hamid-i Veli Somuncu Baba Hazretleri’nin hayat yolculuğu 1412 yılında Malatya’nın Darende ilçesinde son bulmuştur ve buraya yapılan türbesi her yıl binlerce misafir tarafından ziyaret edilmektedir.
Aslantepe Höyüğü: 1932 yılından beri yapılan kazı çalışmaları sonucunda bulunan M.Ö. 3300-3000 yıllarına ait bir kerpiç saray, M.Ö. 3600-3500’lere ait bir tapınak, iki bini aşkın mühür baskı ve kaliteli metal eserler Aslantepe’nin o dönemde aristokrasinin ve ilk devlet şeklinin ortaya çıktığı resmi, dini ve kültürel bir merkez olduğunu göstermiştir.
Akçadağ Halısı: Yüzyılı aşkın bir süredir dokunan, ince, sağlam, zarif ve güzel olan Akçadağ Halılarında hakim renk olarak kırmızı, siyah ve lacivert renkler kullanılır, desimetrekaresinde ise yaklaşık 700 düğüm bulunur.
