Konya’da yaşamış ünlü düşünür ve şair Mevlana Celaleddin Rumi’dir. Muhammed Celâleddîn-i Rumi veya kısaca bilinen adıyla Mevlana 30 Eylül 1207 – 17 Aralık 1273), 13. yüzyılda yaşamış büyük tasavvuf alimlerindendir. Mevlâna’nın babası Belh Şehrinin ileri gelenlerinden olup, sağlığında “Bilginlerin Sultânı” ünvanını almış olan Hüseyin Hatibî oğlu Bahâeddin Veled’tir. Annesi ise Belh Emiri Rükneddin’in kızı Mümine Hatun’dur. Mevlana 17 Aralık 1273 yılında vefat etti. Öldüğü geceye düğün gecesi anlamına gelen şeb-i arus dendi. Mevlana Celaleddin Rumi’nin kabri Konya’dadır. Mevlana türbesi aynı zamanda müze olarak halkın ziyaretine açıktır.
Bazı insanlar vardır ki doğduğu zamana ait değildir. Çağların ötesinde yaşarlar. Onlar ışık olur çevresini aydınlatırlar. Cevherlerin usta ellerde yetişmesi, değerinin ortaya çıkması için belirli bir zamanın geçmesi lazımdır. Sürekli doğum sancısı çekenlerin dillerinden inci, mercanlar dökülür. Mevlânâ Celaleddin, “hamdım, piştim, yandım elhamdülillah!” derken en güzel iksiri ve insan-ı kâmilin yolunu göstermiştir.
Büyük ve alimler’den Mevlana Celaleddin Rumi sözleri ve nasihatları ile hayatınıza yön verecek altın değerinde sözleri derledik. İnsan için faydalı olan bilgi, bilgilerin en üstünüdür, en güzel rehberdir. Bu çalışmamdaki amaç, toplumda ortaya çıkan bozulmanın durulması adına, ‘bir damla’ olabilmektir.
MEVLANA KUR’ÂN-I KERİM İLE İLGİLİ MESAJLARI
Bütün Kur’ân, nefsin kötülüklerini anlatmadadır. Mushafa bak da, gör, fakat sende o göz nerde? Hz Mevlana
Fatiha, bir hayn elde etmek, bir şerri gidermekte birebirdir. Hz Mevlana
Kurân’ın mânâsını yalnız Kur’ân’dan yahut da heva ve hevesini ateşe atmış, yakmış kişiden sor, öğren. Kur’ân’ın mânâsını, Kuran huzurunda benliğinden geçip alçalmış, kurban olmuş, âdeta ruhu Kuran kesilmiş kişiden sor. Hz Mevlana
Bütün Kur’ân emirdir, nehiy (yasaklama)dir. Başa gelecek musibetlerden insanları uyarmaktır. Hz Mevlana
Allah’ın buyruğu candır, ben ona tabiim. Hz Mevlana
Ululuk sahibi Allah’ın sözünü okumaktan maksat, kendini usançtan, elemden kurtarmaktır. Çünkü vesvese ve gam ateşi, bu sözle yatışır. Bu söz, insanın derdine deva olur. Hz Mevlana
“ Canım bedenimde oldukça Kur’an’ın kölesiyim. Allah’ın seçkin Peygamberi Muhammed Mustafa’nın (Sallallahu aleyhi vessellem) yolunun toprağıyım. Kim benden bundan başka bir söz naklederse, o sözden de bizarım, onu söyleyenden de.” ( Hazreti Mevlâna Rubai: 1331 )
Vehim ile akıl, mihenk olmadıkça meydana çıkmaz. Her ikisini de hemen mihenge vur. Bu mihenk de Kur’ân’dır, Peygamberlerin hâlidir. Mihenk kalpa “Gel” diye meydan okur. Hz Mevlana
Kur’ân, gerçi Peygamber’in dudağından çıkar ama kim Allah söylemedi derse kâfirdir. Hz Mevlana
Bil ki Kur’ân’ın bir zahiri var; zahirin de gizli ve pek kuvvetli bir de içyüzü var. O bâtının bir bâtını, onun da bir üçüncü bâtını var ki onu akıllar anlayamaz, hayran kalır. Kur’ân’m dördüncü bâtınını ise eşsiz, ömeksiz Allah’tan başka kimse görmemiş, kimse bilmemiştir. Oğul, sen Kur’ân’ın dış yüzüne bakma. Şeytan da Âdem’i topraktan ibaret gördü, hakikatine eremedi! Kur’ân’ın zahiri, insana benzer. Sureti görünür, meydandadır da canı gizli! İnsanın amcası, dayısı bile insana o kadar yakın olduğu hâlde yüzyıl beraber yaşasalar hâlini bir kıl ucu olsun göremez, anlayamaz. Hz Mevlana
Her devirde söz söyleyen bulunur; bulunur, ama geçmişlerin sözleri daha faydalıdır. Ey şükreden kişi, Tevrat, Incil ve Zebur Kur’ân’ı doğruluğuna şahadet etmedi mi? Hz Mevlana
Kur’ân’ın da yedi mânâsı vardır. Alelâde halk da ondan doyar, halkın bilgide, irfanda ileri gelenleri de. Hz Mevlana
A kınayan köpek, sen havlayıp duruyorsun; Kur’an’ı kınamakla hükmünden kurtuluyorsun sanki. Kur’an kıyamete dek seslenir, “A kendilerini bilgisizliğe feda eden toplum” der: “ Beni masal sandınız, kınayış tohumunu, kâfirlik tohumunu ektiniz durdunuz. Ama gördünüz ya, kınadığınız durup durmada; sizse yok oldunuz, masala döndünüz. Ben Allah kelamıyım, Allah’ın zatıyla durmadayım; canın canına gıdayım; tertemiz apaydın bir yakutum ben.” (Mesnevi)
Allah’ın emrini, Allah’a ulaşmış birisinden sor, öğrern Her gönül, Allah’ın emrini anlayamaz. Hz Mevlana
Kur’ân’a sığınırsan, peygamberlerin ruhları ile aşinalık peyda edersin. Kur’ân; Hak Teâlâ’nın pak deryasının balıklan olan peygamberlerin hâlleridir. Fakat Kur’ân’ı okur da dediğini tutmazsan, farz et ki peygamberleri, velileri görmüşsün (inanmadıktan, onlara uymadıktan sonra) ne fayda! Kur’ân’ın hükümlerini tutar, kıssalarından hisse alırsan can kuşuna ten kafesi dar gelir. Hz Mevlana
Bakir sözli tevil etmişsin; sen kendini tevil et, Kuram değil. İsteğine göre Kur’ân’ı tevil ediyorsun. Yüce mâna, senin teviiiri-den aşağılandı, aykırı bir şekle girdi. Hz Mevlana
“ Kur’an’da da Allah buyurmuştur; bu Kur’an, gönül yüzünden kimine doğru yolu gösterir, kimini doğru yoldan ayırır.” (Mesnevi) Bunu da şöyle izah eder Mevlâna:
“ Sen el değmemiş sözü tevil etmişsin, Kur’an’ı değil, kendini tevil et.” Hz Mevlana
“ Kendi hevana uyup Kur’an’ı tevil ediyorsun da yüce anlam senin yüzünden alçalıp eğriliyor.” ( Mesnevi, 1, 251)
“ Eyvahlar olsun o diriye ki, ölüyle düşüp kalktı da öldü, dirilik kaçtı gitti ondan / Sen de Allah kelamı olan Kur’an’a kaçarsan, peygamberlerin canlarına ulaşır, onlarla karılırsın.” ( Mesnevi 1 )
“ Samanla arpa yiyen kurban olur; Allah ışığını yiyense Kur’an kesilir.” (Mesnevi 2, 416)
