Kutub, Arapçada, değirmen taşının miline denir. Büyük değirmen taşı milin (kutbun) etrafında döndüğü gibi, kainat denen bu kozmos da idare bakımından kutbun etrafında döner. Bu yönüyle kutub, manevi derecesi büyük, veli bir kuldur ve âlemin ruhu olarak değerlendirilir.
Allah, emaneti, varlıklar içinde, sadece insana vermiş ve bunu bağlı olarak cümle kainatı da onun emrine boyun eğdirmiş (Teshir etmiş müsahhar kılmış) tır. Emanet kimdeyse, varlıklar orta benim eğer Emaneti tahakkuk ettirebilen, yani onu kuleden fiile çıkarabilen en mükemmel veli, kendindeki bu özellikle, bütün bir kâinatın üzerinde, ooun mahkûmu değil hâkimi gibidir. Kutub olabilme özelliği, herkeste büküme rarvhr, ama bunu gerçekleştirebilmek çok az kişne, çok uzun zamanda nasib olduğu gibi, kısa zaman içinde de nasib olur.
Kutub, .Allah’ın iznhie hareket eder, kendi kafasına göre değil. Mutlak bağımsız yetki vegüç, sadece Allah’ındır. Kutub da, Hz. Aiuhammed (sav) gibi bir kuldur. Allah değildir. Kısaca kutub, tasarruf sahibidir. Ve o, bu tasarrufu kader-i ilâhı programının dışında, Allah ’w irâdesine rağmen kullanamaz.
Bazı insanlar vardır ki doğduğu zamana ait değildir. Çağların ötesinde yaşarlar. Onlar ışık olur çevresini aydınlatırlar. Cevherlerin usta ellerde yetişmesi, değerinin ortaya çıkması için belirli bir zamanın geçmesi lazımdır. Sürekli doğum sancısı çekenlerin dillerinden inci, mercanlar dökülür. Mevlânâ Celaleddin, “hamdım, piştim, yandım elhamdülillah!” derken en güzel iksiri ve insan-ı kâmilin yolunu göstermiştir.
Büyük ve alimler’den Mevlana Celaleddin Rumi sözleri ve nasihatları ile hayatınıza yön verecek altın değerinde sözleri derledik. İnsan için faydalı olan bilgi, bilgilerin en üstünüdür, en güzel rehberdir. Bu çalışmamdaki amaç, toplumda ortaya çıkan bozulmanın durulması adına, ‘bir damla’ olabilmektir.
MEVLANA KUTUP İLE İLGİLİ MESAJLARI
Başta dönüp dolaşan nice hünerler, nice bilgiler vardır ki insan onlarla baş oluncaya kadar, baş elden gider! Başının gitmemesini istersen ayak ol, rey ve tedbir sahibi Kııtb’a sığın!
Zamanın kutbunun sözüne karşı nakli ilim, bil ki su varken teyemmüm etmeye benzer!
Sen, bana âlemin kutbu olan gönlü getir, insanın canının canının canının canı, o gönüldür.
Kutub aslandır, işi de avlanmaktır. Geri kalan bu halk, onun artıklarını yer. Gücün yettikçe kutbun rızasına çalış da o kuvvetlensin, vahşi hayvanlan avlasın. İncinirse halk yiyeceksiz kalır Çünkü bütün boğazlara giren rızık, aklın elinden verilir.
Çünkü halkın bulabildiği şey, ancak onun artığıdır. Gönlün av arıyorsa buna dikkat et. O, akıl gibidir. Halk ise bedendeki uzuvlara benzer. Bedenin tedbiri, akla bağlıdır. Kutbun zayıflaması, ten cihetinden olur, ruh cihetinden değil. Gemi zayıflar, Nuh zayıflamaz. Kutup o kimsedir ki kendi etrafında döner; göklerse onun etrafında döner.
