Konya’da yaşamış ünlü düşünür ve şair Mevlana Celaleddin Rumi’dir. Muhammed Celâleddîn-i Rumi veya kısaca bilinen adıyla Mevlana 30 Eylül 1207 – 17 Aralık 1273), 13. yüzyılda yaşamış büyük tasavvuf alimlerindendir. Mevlâna’nın babası Belh Şehrinin ileri gelenlerinden olup, sağlığında “Bilginlerin Sultânı” ünvanını almış olan Hüseyin Hatibî oğlu Bahâeddin Veled’tir. Annesi ise Belh Emiri Rükneddin’in kızı Mümine Hatun’dur. Mevlana 17 Aralık 1273 yılında vefat etti. Öldüğü geceye düğün gecesi anlamına gelen şeb-i arus dendi. Mevlana Celaleddin Rumi’nin kabri Konya’dadır. Mevlana türbesi aynı zamanda müze olarak halkın ziyaretine açıktır.
Büyük ve alimler’den Mevlana Celaleddin Rumi sözleri ve nasihatları ile hayatınıza yön verecek altın değerinde sözleri derledik. İnsan için faydalı olan bilgi, bilgilerin en üstünüdür, en güzel rehberdir. Bu çalışmamdaki amaç, toplumda ortaya çıkan bozulmanın durulması adına, ‘bir damla’ olabilmektir.
Bazı insanlar vardır ki doğduğu zamana ait değildir. Çağların ötesinde yaşarlar. Onlar ışık olur çevresini aydınlatırlar. Cevherlerin usta ellerde yetişmesi, değerinin ortaya çıkması için belirli bir zamanın geçmesi lazımdır. Sürekli doğum sancısı çekenlerin dillerinden inci, mercanlar dökülür. Mevlânâ Celaleddin, “hamdım, piştim, yandım elhamdülillah!” derken en güzel iksiri ve insan-ı kâmilin yolunu göstermiştir.
MEVLANA YOL – YOLCULUK İLE İLGİLİ MESAJLARI
Bu yolda uğraş, çabala; son nefese kadar bir an bile boş durma! Olabilir ki son nefeste bir dem inayete (lütuf ve yardıma) erişirsin. O inayet de seni sırdaş eder. Hz Mevlana
Pîri bul ki bu yolculuk pirsiz pek tehlikeli, pek korkuludur, âfederle doludur. Bildiğin ve defalarca gittiğin yolda bile kılavuz olmazsa şaşırırsın. Kendine gel! Hiç görmediğin o yola yalnız gitme, sakın yol göstericiden baş çevirme! Hz Mevlana
Heva ve hevesle, nefsin isteğiyle az dost ol; zira seni Hakk’ın yolundan çıkaran, yolunu şaşırtan, odur. Hz Mevlana
Bu yolu, nadir olarak yapayalnız aşan bile yine pirlerin himmetiyle aşıuış, varacağı yere onların sayesinde ulaşmıştır. Hz Mevlana
Yolcu, kendine gel, kendine. Vakit geçti, ömür güneşi kuyuya doğruldu (batmaya yaklaştı). Hz Mevlana
Fikir ona derler ki bir yol açsın; yol ona derler ki önüne bir padişah çıkagelsin. Hz Mevlana
Bir eşek, “Hızlı yürüyeyim” derken balçığa düşerse, kalkmak ve kurtulmak için uğraşır durur. Orada kalmak, oraya yerleşmek için, düştüğü yeri düzeltmeye kalkışmaz. Çünkü oranın yaşanacak bir yer olmadığını bilir. Senin duygun, eşeğin duygusundan daha mı aşağı ki, gönlün bu balçıktan sıçrayıp kalkmıyor? Balçığın içinde tevilde bulunuyor, kendini haklı çıkarmaya çalışıyorsun. Çünkü oradan gönlünü almak istemiyorsun. “Bu davranış benim için uygundur. Ne yapayım, elimden bir şey gelmiyor. Allah kerimdir. Acze düşmüş kulunun suçuna bakmaz” diyorsun. Hz Mevlana
Yoldaşına pek yüklenme, çok söz söyleme, onu pek övme. Çünkü bu, nihayet ayrılığa sebep olur. Hz Mevlana
Gerçek sevgili, tek olan, benzeri olmayan sevgilidir. Senin bu dünyaya gelişin de O’ndandır, gidişin de O’ııadır. Sen, O’ndan geldin, O’na gideceksin. Hz Mevlana
Varılan yerin tatlılığı, lezzeti yolculuğun zahmetleri, sıkıntıları ile ölçülür. Ne kadar gurbet acıları çeker, mihnetlere, zahmetlere uğrarsan, şehrinden, akrabandan o derece lezzet alır, zevk bulursun! Hz Mevlana
Yol afederi için de şehvetten beteri yoktur. Hz Mevlana
Kervandan ayrılıp yalnız yol almaya kalkışan eşeğe o yol, yüz kere daha uzar, o derece yorulur. Hz Mevlana
Dost, yolda arkadır, sığmaktır. İyice bakarsan görürsün ki, yol sevgiliden ibarettir. Hz Mevlana
Ey yola tapan, yolcu odur ki yüzü ve gidişi, ileriyedir. Hz Mevlana
Birisi körlükle ve bilmeden yüzyıl yürürse o aştığı yol, yoldan sayılmaz. Hz Mevlana
