| İsim | Anlamı | Cinsiyet |
| NAZLI | Naz yapan, kendini ağıra satan. Değer verilen sevgili. | KIZ |
| NAZLI NAZ | yapan, cilveli, işveli | KIZ |
| NAZLIGÜL | Naz yapan, kendini ağıra satan. Değer verilen sevgili. | KIZ |
| NAZLIHAN | Naz yapan, kendini ağıra satan. Değer verilen sevgili. | KIZ |
| NAZLIM | naz yapanım, işvelim, cilvelim, benim nazlım | KIZ |
| NAZMİ | Vezinli, kafiyeli sözle ilgili/ Düzenli | ERKEK |
| NAZMİYE | Şiirle ilgili, düzenli | KIZ |
| NAZMl | Dizme, teıtib etme, sıraya koyma. Sıra, tertip. Vezinli, kafiyeli söz. | ERKEK |
| NAZRA | Bir tek bakış. | KIZ |
| NAZRET | Tazelik. 2. Bakma, bakış. 3. İdare, reislik. 4. Nazırlık. | ERKEK/KIZ |
| NEBA | Haber. | ERKEK/KIZ |
| NEBAHADDİN | Dinin şanı ve şerefi. Türk dil kuralına göre “dA” olarak kullanılır. | ERKEK |
| NEBAHAT | Onur, şeref, ün | KIZ |
| NEBALET | 1. Zekilik. 2. Büyüklük, ululuk. 3. Cömertlik. | KIZ |
| NEBİ | Peygamber, Tanrı’nın buyruklarını kullara ileten | ERKEK |
| NEBİH | Namlı, şerefli. | ERKEK |
| NEBİHE | Namlı, şerefli. | KIZ |
| NEBİL | 1. Yüksek meziyet ve onur sahibi. 2. Akıllı, anlayışlı. Bilgili, fazileüi. | ERKEK |
| NEBİLE | 1. Yüksek meziyet ve onur sahibi. 2. Akıllı, anlayışlı. Bilgili, fazileüi. | KIZ |
| NEBİYE | (bkz. Nabiye). | KIZ |
| NEBl | Haberci. Peygamber. | ERKEK |
| NECABET | Soyluluk, soy temizliği. | ERKEK |
| NECAETTİN | Dine girip hidayete eren, kurtulan. | ERKEK |
| NECAH | İsteğine ulaşma. Kurtulma. İhtiyaçlarını temin edebilmek. | ERKEK |
| NECAT | Kurtulma | ERKEK |
| NECATİ | Kurtuluşa ermek | ERKEK |
| NECCAR | DülgMarangoz. Daha çok lakab olarak kullanılır. | ERKEK |
| NECDET | Kahramanlık, yiğitlik | ERKEK |
| NECEF | Yüksek, sırt tepe, tümsek. Küfe civarlarında Hz. Ali’nin türbesinin bulunduğu yer. | ERKEK |
| NECİB | 1. Soyu sopu temiz pak olan kimse. 2. Asilzade, kıymetli, üstün. 3. Güzel ahlak sahibi. Türk dil kuralı açısından “b/p” olarak kullanılır. | ERKEK |
| NECİBE | 1. Soyu sopu temiz pak olan kimse. 2. Asilzade, kıymetli, üstün. 3. Güzel ahlak sahibi. Türk dil kuralı açısından “b/p” olarak kullanılır. | KIZ |
| NECİD | Yüksek yayla. Arabistan’ın sahil ovasına ve çukur sahaya zıt olan yüksek kısım. | ERKEK/KIZ |
| NECİL | Soylu, soyu sopu temiz, kişizade. Asıl. | ERKEK |
| NECİLE | Soylu, soyu sopu temiz, kişizade. Asıl. | KIZ |
| NECİP | Soyu temiz, cömert | ERKEK |
| NECİY | Sırdaş. | ERKEK |
| NECİYULLAH | Allah’ın kurtuluş verdiği kişi. Hz. Peygamberin isimlerinden. | ERKEK |
| NECLA | Evlat, çocuk. Soylu. | KIZ |
| NECMETTİN | Din’in Yıldızı | ERKEK |
| NECMİ | Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait | ERKEK |
| NECMİYE | Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait | KIZ |
| NECVE | Tümsek ve yüksek yer. | KIZ |
| NEDA | Çiğ, nem rutubet, | ERKEK/KIZ |
| NEDİM | 1. Meclis arkadaşı, sohbet arkadaşı. 2. Büyükleri fıkra ve hikayeleri ile eğlendiren. Güzel hikayeler anlatan, tatlı konuşan. Nedim Osmanlı şairlerinden. Asıl adı Ahmed’tir. Lale devri şairlerindendir. | ERKEK |
| NEDİME | Hoş sohbet, kadın – Kadın arkadaş, Zengin veya itibarlı bir kadının arkadaşı. Saray hayatında Sultan hanımlarının yardımcıları. | KIZ |
| NEDRET | Az bulunan, seyrek | KIZ/ERKEK |
| NEDVE | Görüşme konuşma. Daru’nNedve Cahiliyye zamanında Mekke’de, kabile işlerini konuşmak için yapılmış olan meşhur bina. | ERKEK |
| NEFASET | Nefislik, nefis olma hali. Kıymetlilik. | KIZ |
| NEFER | 1. Bir adam, tek kişi. 2. Er, asker. | ERKEK |
| NEFİ | Çıkar ile ilgili faydacı, menfaat, kâr. Neft’, Divan edebiyatının başarılı şairlerindendir. 4. Murad zamanında yaşamıştır. | ERKEK |
| NEFİS | Çok hoş, hoşa giden, beğenilen. | KIZ |
| NEFİSE | Çok güzel, değerli. | KIZ |
| NEHAR | Gündüz | KIZ |
| NEHİB | 1. Dehşet, korku. 2. Yağmacı, çapulcu. | ERKEK |
| NEHİP | 1. Dehşet, korku. 2. Yağmacı, çapulcu. | ERKEK |
| NEHİR | Akarsu, ırmak | KIZ |
| NEHİRE | Gereğinden fazla. | KIZ |
| NEHRİ | Nehirle ilgili, nehire ait. | ERKEK |
| NEJAD | Soy, nesil. | ERKEK |
| NEMA | 1. Artma, çoğalma. 2. Büyüme, uzanma. 3. Faiz. | KIZ |
| NEMİR | Taüı su. | KIZ |
| NEMRUD | Babil’in kurucusu olduğu sanılan hükümdar. M.Ö. 2640’ta yaşamış Hz. İbrahim’i ateşe attırmıştır. Babil kulesinin onun zamanında yapıldığı söylenmektedir. İsim olarak kullanılmaz. | ERKEK |
| NEMUTLU | (imrenilecek bir olgu dolayısıyla söylenen “ne mutlu” sözünden) Ne kadar mutlu çok mutlu | ERKEK |
| NEPTÜN | Güneşe yakınlığı 8. sırada olan gezegen. | ERKEK |
| NERGİS | Bir süs bitkisi | KIZ |
| NERİM | Pehlivan, yiğit, bahadır. | ERKEK |
| NERİMAN | Pehlivan, yiğit | KIZ |
| NERMİ | Yumuşak, gevşeklik. | ERKEK |
| NERMİN | Yumuşak, narin, ince. | KIZ |
| NESEFİ | Yapı ustası. | ERKEK |
| NESİB | Soylu, soyu temiz baba. | ERKEK |
| NESİBE | Soylu, soyu temiz baba. | KIZ |
| NESİF | İki kişi arasında olan sır. | ERKEK |
| NESİL | Aynı çağda, aynı yaşta bulunan kimselerin tümü, kuşak. | ERKEK |
| NESİM | Hafif ve tatlı tatlı esen rüzgar | ERKEK |
| NESİME | Hafif ve tatlı tatlı esen rüzgar | KIZ |
| NESLİ | Soylu. | KIZ |
| NESLİGÜL | Gül soyu, gül gibi güzel soydan gelen. | KIZ |
| NESLİHAN | Han soyundan. Sevgi ile hükmeden. | KIZ |
| NESLİŞAH | Şah soyundan | KIZ |
| NESlM | 1. Hafif rüzgar. 2. Hoş, mülayim insan. | ERKEK |
| NESRİN | Yaban gülü | KIZ |
| NEŞAT | Sevinç, neşe | ERKEK |
| NEŞE | Sevinç, gönül ferahlığı | KIZ |
| NEŞECAN | Canın neşesi, mutluluğu. | KIZ |
| NEŞEGÜL | Sevinç, gönül ferahlığı | KIZ |
| NEŞEM | Gönül açıklığı(m), sevinc(im) | KIZ |
| NEŞENUR | Işık saçan neşe, sevinç. | KIZ |
| NEŞET | Meydana gelme, yetişme | ERKEK |
| NEŞEVER | Çok neşeli. | KIZ |
| NEŞİD | Manzum şiir. Atasözü derecesinde kullanılan meşhur beyit veya mısra. | ERKEK |
| NEŞİDE | Manzum şiir. Atasözü derecesinde kullanılan meşhur beyit veya mısra. | KIZ |
| NEŞTERİN | Ağustos gülü, yaban gülü. | KIZ |
| NEŞVE | Keyif, neşe. | KIZ |
| NEVA | Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam | KIZ |
| NEVADE | Torun anlamında | KIZ |
| NEVADİR | Az bulunan şeyler. | ERKEK/KIZ |
| NEVAL | Talih, kader, kısmet. | KIZ |
| NEVAZ | Okşayan, okşayıcı. | ERKEK |
SAYFANIN DEVAMI İÇİN SAYILARI TAKİP EDİN
