Televizyonu yakından seyretmenin gözlerimizi bozacağına dair genel bir inanış vardır. Bilgisayar ekranına uzun süre bakmanın da kötü sonuçlar doğuracağı söylenir. 1970’li yıllardan önce üretilen televizyonlardan, insan vücudunun dayanabileceğinden daha fazla X ışını yayılıyordu. Yüksek enerjili her ışın gibi, X-ışınları da dokular için zararlıdır. x ışınının yapısını ise 1912 yılında Alman Fizikçi Von Laue buldu. x ışını Doğadaki görünür ışık yada radyo dalgalarına benzeyen bir elektro magnetik ışınım biçimidir. x ışını da diğer ışınlar gibi boşlukta yol alırlar. x ışınının bir diğer özelliği ise gözle görünmez olmalarıdır.
Bu durum sadece gözler için değil, tüm vücut için zararlıydı. Sonraları böyle bir tehlike kalmadı, fakat televizyondaki görüntüyü oluşturan ekran hücrelerinin tek tek algılanamayacağı bir mesafede durulması gerektiği söylenmeye başlandı.
Tv monitörleri radyasyon yaymaları nedeniyle uzun dönemlde, yavaş seyirli ancak kalıcı olabilecek göz hasarı yapabilir. Yakın tv seyretmekten çok; loş ışık ortamında yakın okumak – ders çalşmanın miyopiyi arttırdığını gösteren çalışmalar mevcuttur. Bu mesafe, en az 1,5 metre olarak belirlendi. Böylece gözler daha az yoruluyordu.
Günümüzde sıklıkla kullanılan plazma, LCD ve LED televizyon tipleri ise canlı ve akıcı bir görüntü sağlamaktadır. Gözlerin yorulmasını önlemek için ekrandaki renklerin canlılığı ve parlaklığı orta düzeyde tutulmalıdır. Bu kurallara uyarak ve belli aralıklarla gözlerimizi ekrandan uzaklaştırarak, göz bozulmalarını engelleyebiliriz.
