Latince adı ‘Avena sativa’ olan Yeşil yulaf, bir buğdaygiller familyasındandır. Anavatanı Asya’nın batısı, Avrupa’nın doğusu olarak biliniyor. Ülkemizde Marmara, Ege ve İç Anadolu bölgelerinde yaygın olarak yetişir. Otsu bir tahıl bitkisidir.
Yeşil yulafın beyaz, siyah, sarı, kırmızı ya da boz tohumlu, uzun veya kısa saplı çok çeşidi vardır. Günümüzde yeşil yulaf, arpa ve çavdardan daha çok üretilen bir tahıldır. Serin ve nemli iklimleri sever. Yeşil yulaf bol miktarda nişasta, protein, vitamin ve mineraller içerdiğinden iyi bir besin kaynağıdır. Yeşil yulaf unundan hazırlanan hamur kabarmadığından ekmek yapımında kullanılmaz.
Meyveler ile sebzeler arasındaki farkı tespit edebilmek için, sebze tanımı üzerinden değil, meyve tanımı üzerinden gitmek gerekir. Bunu yapmak için çok basit bir test uygulayabilirsiniz: Eğer yediğiniz şeyin içerisinde üreme amacıyla, döllenmiş hücreler (çekirdekler) varsa, bir meyve yiyorsunuz demektir. Eğer yoksa, muhtemelen yediğiniz şey bir sebzedir.
Ancak bilim insanları, yani botanistler, sebze-meyve ayırımını böyle yapmıyorlar.
Onlara göre meyve, içinde etli veya kuru, çoğunluğunu çekirdek diye adlandırdığımız, kendi tohumu veya tohumlan bulunan yiyecektir. Bu tanıma göre kayısı, şeftali, üzüm, taze fasulye, domates, salatalık (hıyar) ve benzeri gıda maddeleri teknik olarak meyvedir.
Meyve ve Sebze Arasındaki Temel Farklar
- Her şeyden önce meyveler tohum ihtiva eder. Genellikle meyvenin ortasında yer alan çekirdek dediğimiz şey, bitkinin tohumudur. Çilek gibi bazı meyvelerde tohumlar meyvenin üzerinde de olabilir. Sebzeyle meyvenin en önemli ayrım noktası budur.
- Meyve, temelde çiçekli bitkilerin olgunlaşmış tohumluğudur. Oysa sebzeler bitkinin yenebilir diğer parçalarıdır.
