Bazen kul hata eder son pişman olur ve bu pişmanlığıyla Allah’a Dua eder “Rabbim Beni Bağışla” der. Yüce Allah’a nasıl bir dua etmek gerekir ki bağışlanabileyim diye merak ediyorsanız. İlk yapmanız gereken Kur’anı Kerim Ali imran suresini 31. ayetin’de buyurur ki, De ki, ey peygamber! “Eğer Allah’ı seviyorsanız bana tabi olun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı affetsin, zira Allah çok affeden ve çok acıyandır.”
Hz Muhammed sallallahu aleyhi vesellem efendimizi bizi her daim örnek olmuştur. Onun yolundan izin gitmeye gayret edeceğiz inşaallah. İşte Oeygamber efendimizin bu konuda bize öğrettiği duası..
Okunuşu: “Allâhümmeğfirlî verhamnî ve tecâvez ‘annî va’fü ‘annî fe-inneke ğafûrur-rahîm.”
Anlamı: “Allah’ım! Beni bağışla, bana merhamet et, beni cezalandırmaktan vazgeç ve beni affet, şüphesiz Sen çok bağışlayan, çok merhametli olansın.” (İbn Ebî Şeybe, Dua, 1, No: 29148)
Okunuşu: “Allâhümme innî zalemtü nefsî zulmen kesîrâ. Ve lâ yeğfiruz-zünûbe illâ ente feğfirlî meğfiratemmin ‘ındike verhamnî inneke entel-ğafûrur-rahîm.”
Anlamı: “Allah’ım! Ben gerçekten nefsime çok zulmettim, günahları ancak Sen bağışlarsın, beni katından bir mağfiret ile bağışla, bana merhamet et, şüphesiz Sen çok bağışlayansın,
çok merhametli olansın.” (Tirmizî, De’avât, 98; İbn Ebî Şeybe, Dua, 35, No: 29345)
Okunuşu: “Rabbiğfirlî hatîetî ve cehlî ve isrâfî fî emrî küllihî ve mâ ente a’lemü bihî minnî. Allâhümmeğfirlî hatâyâye ve ‘amdî ve cehlî ve hezlî ve küllü zâlike ‘ındî. Allâhümmeğfirlî mâ kaddemtü ve mâ ahhartü ve mâ esrartü ve mâ a’lentü entel-mükaddimü ve entel-müe’hhıru ve ente ‘alâ külli şey’in kadîr.”
Anlamı: “ Rabbim! Bütün işlerimdeki ölçüsüzlüğümü, cahilliğimi ve hatamı bağışla. Sen bunları benden daha iyi biliyorsun. Allah’ım! Hatalarımı, bilerek, cahillikle ve dalgınlıkla yaptığım kusurlarımı bağışla. Bunların hepsi bende mevcuttur.Allah’ım! Yaparak ve geciktirerek işlediğim, açıktan ve gizli olarak işlediğim kusurlarımı bağışla. Sen, öne alan ve
önce olansın. Sen, geriye bırakan ve sonsuz olansın. Senin her şeye gücün yeter.” (Buhârî, De’avât, 60; Müslim, Dua, 70; bk. Hâkim, De’avât, No: 1883, I, 511; İbn Hıbbân, Ed’ıye, No: 954, 957; İbn Ebî Şeybe, Dua, 42, No: 29383)
