Herhangi bir kimse zina etmek, içki içmek ve Allah’ın emrine ters düşen bir hüküm vermek gibi büyük bir günah işlerse İslâm’dan çıkıp kâfir olur mu?
Her şeyin yaratıcısı olan Allah inanç, ibadet ve toplumsal konularda nasıl davranması gerektiğini kitap ve peygamberler göndererek bildirmiştir. Öncelikle bir ayet ile başlamak isteriz. Yüce Allah Kur’anı Kerim’de Yusuf suresi 40. ayette buyurur ki:
Meali: “Siz Allah’ı bırakıp; sadece sizin ve atalarınızın taktığı birtakım isimlere (düzmece ilâhlara) tapıyorsunuz. Allah, onlar hakkında hiçbir delil indirmemiştir. Hüküm ancak Allah’a aittir. O, kendisinden başka hiçbir şeye tapmamanızı emretmiştir. İşte en doğru din budur. Fakat insanların çoğu bilmezler.”
Evet ayette buyurduğu gibi Hüküm ancak Allah’a aittir. Hakiki olarak hüküm vermek ancak Allah’a aittir. Hüküm, hâkimiyyet, yönetim başkasına değil, ancak Allah’a aittir. Kur’an bu gerçeği önemine binaen birçok ayetlerle dile getirerek tüm insanları ve özellikle de hüküm verme yetkisini elinde bulunduran ve saltanatın gerçek sahibi olduğunu iddia edenleri uyarmıştır.
Küfür lügatte örtmek mânâsına gelir. Istılâhta ise, Allah ile Resulünün buyruklarını inkâr eden bir inançta bulunmakla husule geldiği gibi bu inkâr inancını ifade eden söz ve fiil ile de husule gelir: Meselâ bir kimse söz ile “Allah yoktur” veya “Allah’ın yaptığı” veya “söylediği bu söz doğru değildir, zamanı geçmiştir” derse mürted (kâfir) olur.
Keza. Allah dan başka bir şeye secde eder veva başka bir ibadette bulunarak fiiliyle Allah’a şirk koşarsa mürted olur. Başka bir deyimle kalp ile Allah’ın herhangi bir hükmünü inkâr eder veya bu inkârı ifade eder bir söz veya fiilde bulunursa mürted olur. Zina etmek, içki içmek ve Allah ın emrine muhalif bir hüküm vermek gibi günah işlemek inkârı tazannum etmediği için küfür sayılmaz. Haricîler büyük günah işlemenin küfür olduğunu kabul ederken Mu’tezile, büyük pırnalı işlemek kişinin imandan çıkmasına vesiledir, ancak küfre girmeye vesile değildir, yani iman ile küfür arasında kalır demektedirler.
