Diş doldurmak hakkında dinin caiz ve caiz değil şeklinde hükümleri var. Birçok yerden sorulan diş meselesi güç bir mesele değildir. Diş meselesinde sadece zarûret ve güçlük vardır. Bu konuda fakihlerimiz Arfece hadisine dayanarak bazı hükümlere varmışlardır.
Diş kaplama, özellikle takma, doldurma ve protez gibi olaylar, ağız sağlığını temin hususunda başvurulan ve son asırda ortaya çıkan çarelerdir. Yapılan bu işlemler tedavi amaçlı ve zaruridir.
Diş, hayâtı önem taşıyan bir organdır. İslâm dini onu korumak için tedbir almamızı emretmiştir. Her yemekten sonra ağız ve dişlerimizi yıkamamızı emrettiği gibi misvak kullanmamızı da emretmiştir. Peygamber (sav); ‘Temeğin bereketi, ondan evvel ve sonra abdest almaktır” buyurur. Başka bir hadiste de şöyle buyuruyor:
“Ümmetim için endişe etmeseydim, her namaz için misvâk kullanmayı emir ederdim.” Ağız ile dişleri temiz tutup misvakla-manın insan sağlığı için büyük faydalan vardır.
Daha önce de beyan ettiğimiz gibi fırça da misvâk sayılır. Diş bozulursa onu doldurtmak veya kaplamak elbetteki vücut ve sağlığın bir gereğidir. Gusle de mâni değildir. Mani olsaydı ne altın, ne gümüş ile bağlamağa ve kaplatmağa müsaade edilmemesi gerekirdi. Halbuki gümüş ile bağlatmak veya kaplatmak hususunda muhalefet eden de olmamıştır. Bilittifak caizdir. Ancak Hanefî mezhebinde altın ile kaplatmak hususunda ihtilâf vardır. İmâm Muham-med’e göre hem altın, hem gümüş ile bağlatmak ve kaplatmakta beis yoktur. İmâm-ı A’zam’a göre gümüş ile bağlatmak veya kaplatmak câizdir. Fakat altın ile caiz değildir. Ebû Yûsuf ise bir kavle göre İmâm Muhammed ile, diğer bir kavle göre İmâm-ı A’zam ile beraberdir. Müntekâ’da kayd edildiğine göre, İmâm-ı A’zam da dişin altın ile bağlatılmasında (veya kaplatılmasmda) bir sakınca olmadığı görüşündedir (28).
En kuvvetli görüş İmâm Muhammed’in görüşüdür. Çünkü gümüş ile kaplatılırsa dişin etini bozar ve koku yapar (29). Böyle bir fetva bulunduğuna ve her yerde bununla amel edildiğine göre aksini söyleyip halkı şaşırtmanın manası yoktur. Bâ husus Şâfl’î mezhebinde özellikle zarûret olduktan sonra hiç beis yoktur. Amma diş bozulmamış ise yâni zarûret olmazsa erkek için altın kullanmak haram olduğundan dişi onunla kaplatmak asla caiz değildir. Kulab vakasında Sa’id bin Arfece’nifı burnu kesildi. Önce gümüşten bir burun edindi. Bozulunca Peygamber (sav) altından burun edinmesini emretti.
(28) el-Fetavâ’l Hindiye, c. 5, s. 336(28) el-Fetavâ’l Hindiye, c. 5, s. 336
(29) İbn Âbidin, c. 5, s. 231
