Ramazan bayramaın’da veya Kurban bayramında çoçuklara verilecek harçlığı zekat niyetiyle verilmesi takdir’de caizdir. Bayramlarda ve diğer günlerde zekâta müstehak olan muhtaçlara, hizmetçilere, çocuklara verilecek bahşişlerin zekât niyetiyle verilmesi caizdir.
Ancak zekata niyet etmek ve karşıdaki kimsenin ihtiyaç sahibi olduğundan emin olmak gerekir. Rastgele verilmez. Mesela Bayramda evladınız veya torununuz el öpmeye geldiğinde zekat niyetiyle torununuza ve ya evladınıza harçlık veya bahşiş verdiğiniz takdirde bu zekat sayılmaz. Çünkü zekat verilecek kişiler vardır verilmeyecek kişiler vardır.
Fakat fakir olmak şartıyla geline, kardeş, hala, amca, dayı, teyze gibi akrabaya, damada, kayınvalideye, kayınpedere, kayınbiradere, üvey çocuğa zekât verilir. Eğer salih iseler, yakın akrabaya zekât vermek daha çok sevab olur.
Zekât veren kalben “Malımın zekâtı” diyerek niyet etmek şarttır. Fakire verirken dilden “Hediyedir” diyebilir.
Bayram ve sâir günlerde muhtaç olan hizmetçilere, çocuklara veya sevinçli bir haber getiren fakire verilen bahşişi zekât niyetiyle verilbilir. (Büyük İslâm İlmihali S: 474)