Bir anne mümeyyiz olmayan bir çocuğunun (avret yeri dahil) her tarafını yıkayabilir. Bunda bir sakınca yoktur. Zaten mümeyyiz olmayan çocuk yıkanmazsa, her çeşit hastalığa maruz kalacaktır. Yalnız gerek olmadan avret yerine bakmamaya dikkat etmek gerekir.
Çocuk mümeyyiz ise, annesi onu yıkamak istediği takdirde önce avret mahalli olan göbek ile diz kapağı arasını örter, sonra yıkar. Avretini örttürmeden onu yıkayıp avretine bakması veya avret yerine ellemesi haramdır.
Sağlığında bir kişiye bakmanın, dokunmanın ölçüsü ne ise ölümü için de geçerlidir. Bir anne erkek çocuğunun diz-göbek arası yerlerine bakması, dokunması caiz değildir. Baba-kız ilişkisi de böyledir. Bu ölçüye baktığımızda, annenin erkek çocuğunu, babanın da kız çocuğunu yıkaması uygun düşmez. Aslında bu ölçü erkeklerin veya kadınların kendi aralarında birbirlerine karşı durumları için de geçerlidir. Fakat başka bir çıkış yolu olmadığından, erkeğin erkeği, kadının da kadını yıkması bir zaruretin sonucudur.
Erkeklerin bulunmadığı bir yerde ölen bir erkek, -annesi, teyzesi, halası, kız kardeşi gibi- bir mahremi tarafından yıkanmaz, teyemmüm verilir. Aynı şekilde kadınların bulunmadığı bir yerde ölen kadın ise, mahremi olan bir erkek tarafından teyemmüm verilir.
