Peygamber (sav)’in terâvih namazım yalnız sekiz rek’at olarak kıldırdığı söyleniyor. Biz neden yirmi rek’at kılıyoruz? Teravih namazı , asırlardan beri müslümanların büyük rağbetiyle, uygulamada, adeta diğer namazlar gibi önem vermiştir. Biliyorsunuz ki Ramazan ayında kılınan teravihin cemaatle kılınması, sünnet-i müekkededir. Teravih namazının Asr-ı saadet ruhuna uygun olarak eda edilmesi için çaba sarf edilmelidir. Ancak temelini sarsacak derecede onu polemik konusu yapmaktan da kaçınılmalıdır.
Teravih namazı iki veya dört rekâtta bir selam verilerek kılınır, fakat iki rekâtta bir selam vermek daha iyidir. Teravih namazının vakti, yatsı namazından sonra başlar, sabah namazı vakti girinceye kadar devam eder. Teravih namazı yatsıya tâbi bir sünnet olduğu için, vitir namazı teravihten sonra kılındığı gibi, önce de kılınabilir. Âdet olan, teravihi önce kılıp vitri sonra kılmaktır.
Yirmi + üç (20+3): Yirmi rek’at teravih namazının yirmi rek’at olduğuna dair hadis ve tatbikatın sıhhatine dair pek çok çalışma yapılmıştır. Onlardan birisi, Suudi Arabistan’da İsmail b. Muhammed el-Ensârî’nin “Tashîhu hadîsi salâti’t-terâvîh ışrîne rek’aten ve’r-reddu al’l-Elbâniyyi fî tad’îfih” (Riyad 1988, 3.baskı) adlı kitap çalışmasıdır.
Terâvih namazı sünnet-i müekkededir. Azı iki çoğu yirmi rek’attır. Ancak Medine halkının Ömer b. Abdülazîz’in zamanında otuz altı rek’at terâvih namazı kıldığı rivayet ediliyor (88).
Fethü’l-Bâri, c. 4, s. 220
Peygamberimizin vefatından sonra, Hz. Ömer’in halifeliği zamanında toplumda ortaya çıkan bir gerçek, meydana gelen harplerdeki zayiat, yaşlılık sebebiyle vuku bulan ölümler, uzak bölgelere hicret edenler gibi sebeplerle Kur’an’ın tamamını veya bir kısmını ezbere bilen hafızların gittikçe azalması, Kur’anın akıbeti konusunda endişeleri artırmış ve parça parça muhtelif malzemeler üzerinde vahiy katipleri tarafından yazılmış ayetlerin iki kapak arasında toplanması kararlaştırılmıştır. Bunun yanında bazı sahabilerin hatırlatması üzerine Hz. Ömer, hayattaki büyük ve alim sahabiler ile yaptığı istişare sonunda Hz. Peygamber zamanında başlanan ve sonra terk edilen teravih namazının yeniden düzenlenerek ihdas edilmesini, her iki rekatta bir selam verilerek toplam on selam ile 20 rekat kılınmasını, ve imamın devamlı surette her rekatta bir adet küçük namaz suresini okumasını kararlaştırmışlardır. Bu suretle her akşam teravih namazında imamın cehren (açıktan) okuduğu namaz surelerini cemaat ezberleyecek ve böylece namaz kılmak için gerekli miktarda küçük namaz suresi kolayca ezberlenmek suretiyle, asırlara intikal edecekti.
Buhari şöyle rivâyet ediyor: Peygamber (sav) -Ramazan-ı şerifte- bir gece çıkıp namazı -teravih namazı- kıldı. Birkaç kişi ona uyarak namaz kıldılar. Sabah olunca cemâat durumu birbirine anlattı. Üçüncü gece cemâat daha fazlalaştı. Yine onlara namaz kıldırdı. Dördüncü gece cemâat öyle çoğaldı ki câmii onlara dar geldi.
Peygamber (sav) ise ancak sabah namazına çıktı, namazı kıldırınca cemâata döndü ve kelime-i şehâdeti getirerek dedi ki: Durumunuzu biliyordum, ancak terâvih namazı size farz olacağından ve sizin de altından kalkamayacağınızdan korktum. Daha sonra peygamber (sav) câmi’de terâvih namazını kıldırmadan vefât etti. Çeşitli hadislerden anlaşıldığına göre Peygamber (sav) terâvih namazını yalnız sekiz rek’at olarak kılmıştır. Fazlasını ne kılmış ne de emretmiştir. Buhârî ‘Âişe’den şöyle rivayet ediyor: Peygamber (sav) Ramazan-ı şerifin içinde ve dışında (nafile olarak) onbir rekattan fazla kılmazdı. Dört rek’at namaz kılardı. Ne kadar uzun ve güzel olduğunu sorma. Bir daha dört rek’at kılardı. Ne kadar güzel ve uzun olduğunu sorma. Sonra üç rek’at kılardı.
Müslümanlar o zaman camii’de cemâat halinde terâvih namazı kılmazlardı. Amma herkes evinde kılmasına devam ediyordu. Bu durum Hazret-i Ömer’in Hilâfetine kadar devam etti. Hz. Ömer (ra) dağınık olarak Terâvih namazmı edâ eden müslümanlan bir araya getirerek onlara bu namazı kıldırttı.
Abdurrahman b. Abdülkâri şöyle diyor: Ramazan-ı şerifin bir gecesinde Ömer b. Hattâb’la birlikte câmiiye gittim. Cemâat düzensiz bir halde namaz kılardı. Kimi tek başına, kimi de birkaç kişi ile birlikte namaz kılardı. Bunun üzerine Ömer (ra) bunlara iyi okuyan bir kimseye uymalarım emretti. Sonra başka bir gecede kendisiyle birlikte çıktım. Cemâat, kendilerine ta yin edilen imâma uymuşlardı. Bunun üzerine Ömer (ra) buyurdular ki: Bu, iyi bir bid’attır (Buhari).
Übey b. Ka’b’ın kıldırdığı namazın kaç rek’at olduğu kesin değildir. Bazı rivayetlere göre sekiz, bazılarına göre yirmidir. İmâm Mâlik’in, Muvatta’da al-Sâib b. Yezid’den rivâyet ettiğine göre on bir rek’at idi.. (Yâ’ni sekiz rek’at terâvih, üç rek’at da vitirdi). Ubey her kıyâmda ikiyüz âyet kadar okuyordu.
İmâm Mâlik, Yezid b. Huzayfa tarikiyle yine Saib’de Ubey’in kıldırdığı terâvih namazının yirmi rek’at olduğunu rivâyet ediyor. Hülâsa Peygamber (sav) yalnız sekiz rek’at terâvih namazı kılmıştır. Fazlasını da emretmemlştir. Ancak Hz. Ömer’in zamanında yirmi rek’at kılınmış ve ondan sonra böyle devam etmiştir. Ömer’in yolu Peygamberin yoludur. O peygamberin yoluna ters düşen bir şeyi bilerek yapmazdı. Peygamber (sav): “Benim sünnetime ve benden sonra gelen Hulefâ-i Râşîdinin sünnetine yapışınız” buyurmuştur. Ancak bizim yirmi rek’at kılmamız şart değildir. Yalnız iki rek’at kılmak câiz olduğu gibi yirmi rek’at da câizdir.
