1— Sarih -açık- yâni boşama mânâsından başka bir mânâda kullanılmayan kelimedir. Hanefî mezhebinde sarih, açık olarak boşamanın mânâsım ifâde eden sözdür.
Şâfiî mezhebinde ise sarih lafızlar üç kelime ve bunların tercümeleridir. Bunlar da talâk, firâk vle serâh’dır. Sarih talakın vuku’u için niyete hacet yoktur.
Yâni bir kimse bu kelimelerden birisini söylerse, hanımın boşanmasını istemedim dese de boşanır. Çünkü bu kelimeler bu mânâdan başka bir mânâda kullanılmazlar.
2— Kinâyedir: Kinâye kelimeleri boşamada açık değildir. Yâni boşama için kullanıldığı gibi, baka bir mânâya da kullanılır. Bunu söyleyen kimse boşama mânâsım değil, ikinci mânâsım kasd ettim dese sözü tasdik edilir. Meselâ bir kimse zevcesine “sen serbestsin” dese, maksadı “boş olduğun için serbestsin” olursa bir talak ile boşanır, yoksa “serbestsin” demekle “nasıl istersen yapabilirsin.
Çünkü sana güvenim var.” kasdederse talak diye bir şey icab etmez. Hulâsa kendi zevcesi hakkında kinâye kelimesini söyleyen kimsenin maksadı onu boşamak ise boşanır, yoksa o kelimenin mânâsım murad ederse boşanmaz.
