Ahmed al-Şerbâsî “Yeselunek Aniddini ve El-Hayatı” ismindeki kitabında C. 1, s. 271 diyor ki: Bir kimse karısına: “Haberim olmadan babanın evine gidersen benden boşsun” dese sonra karısı kendisine haber vermeden giderse, gayesi karısını boşamak değil de, sözünün ciddiyetini ifâde etmek ise boşanmaz. Bu hususta ne diyorsunuz?
Bir kimse karısının talakını -boşanmasını- herhangi bir şeye ta’lik ederse meselâ “sen çarşıya gidersen benden boşsun” sözünde boşanma çarşıya gitmeye ta’lik edilmiş, yani bağlanmıştır.
Çarşıya gidişi hasıl olduğu an mutlaka bir talâk gider (52). Gayesi ister tehdit olun, ister tekid olsun, ister boşanma olsun, durum değişmez. Binâenaleyh adı geçen zâtın sözü belgeye dayanan bir söz değil, şahsına âittir. Ancak unutarak giderse Şâfiî mezhebine göre boşanmaz.
Dipnot
(52) Mecma’ al-Enhur c. 1, s. 418 Fethü’l-Vehhâb c. 4, s. 35
