Eti helâl olan evcil bir hayvan kaçar ve yakalanması zorlaşırsa silâhla avlanması caiz midir. Bu hayvanın eti mübah mıdır?
Öncelikle, tabancayla vurma konusunu ele alalım: Suudi Arabistan’da toplanıp fıkhi meselelerde fikir birliği sağlamaya çalışan bir müessese olan Mecmaü’l Fıkhi’l İslami, yapmış olduğu araştırmalar neticesinde şu karara varmıştır: Eğer tabancanın ucuna takılan mil sivri ise, hayvanı bu tabancayla vurmak caiz olmaz. Çünkü bu vuruş, bir baltayla, bir çekiçle vuruş gibidir ki bunlar haramdır. Eğer bu mil yuvarlak uçlu ise bu şekildeki kesim caizdir. Muhtemelen bu müessese, milli tabancanın hayvanı öldüreceğini, yuvarlak uçlu tabancanın öldürmeyeceğini düşünerek böyle bir karara varmıştır.
Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından da mesele benzer bir şekilde ele alınmakta ve şöyle denilmektedir: “Günümüzde dünyanın çeşitli yerlerinde kullanılan elektrik şoku, tabanca, karbondioksit gazı verme, başına çekiç veya tokmakla vurma, omuriliğine şiş sokma gibi tekniklerle öldürülen -henüz canlı iken boğazlanmadan- hayvanlar, öldüren müslüman ise Mâide sûresinin 3. âyetinde yenmelerinin haram olduğu bildirilen gruba girer. Çünkü hayvanın kesim işlemi esnasında canlı olması, ölümünün de bu kesim işlemi sonucu meydana gelmesi gerekir. Ancak bu tür bir uygulama hayvanın ölümüne yol açmayacak, sadece onun sakinleşmesini veya bayılmasını temin edecek noktada bırakılır ve daha sonra hayvan canlı iken usulüne uygun kesilirse eti yenir.” (İlmihal-Diyanet Vakfı Yayınları)
Eti helâl olan bir hayvan kaçar, onu tutmak zor olursa bir köpek veya ateşli olmayan bir silâh ile onu öldürmek boğazlama sayılır (a.e. c. 5, s. 192)’.
