Kocasma bir bedel vermek üzere karının kesin bir şekilde ayrılma talebinde bulunmasına hul’ denir. Bedel verdikten sonra, kadın kendi nefsine mâlik olur. Yeni bir nikâh yapmadan kocası onu tekrar yanma alamaz.
Hul’ belirli bir bedel karşılığında câizdir. Hul’ için hayız ve tuhr (iki hayz arasındaki temizlik devresi) farkı yoktur. Hul’a uğramış bir kadına talâk, îlâ (karısına yaklaşmamak yemini) ve zıhâr (kocanın karısını müebbeden mahremi olan bir kadının bakmak câiz olmayan bir uzvuna benzetmesi) lâhık olmaz.
Zevceyi mal karşılığında boşamak.
Hul’ ile boşanmada nikâhta anlaşılan mehirden çok istemek mekrûhtur. (Ebü’l-Leys-i Semerkandî)