KADIN, ÖLMÜŞ KOCASININ YÜZÜNÜ GÖREMEZ Mİ
Hayatın gerçek yüzü ölümdür. Zamanı gelen bu dünyayı terk edip ahiret yurduna gidecektir. Lakin bazen vefat eden bir yakınımız veya akrabamız olunca cenazenin yüzünü açıp bakmak istiyor insan. Peki Cenazenin yüzünü açmak günah mıdır? öncelikle bu soruyu cevaplayalım inşaallah.
Cenaze yıkanıp kefenlendikten sonra yüzünün açılarak yakınlarının ve dostlarının ona son kez bakmaları veya öpmeleri caizdir. Ayrıca, Peygamber Efendimiz (asm) vefat ettiğinde, Hz. Ebu Bekir (ra) onun örtüsünü açarak mübarek yüzüne baktığı, üzerine kapanarak, “Ölümün de hayatın kadar güzel Ya Resulallah.” diyerek iki kaşının ortasından hürmetle öptüğü ve ağladığı rivayet edilmektedir. (bk. İbn Sa’d, et-Tabakat, 2/265-266)
Bu nedenle Eğer cenaze sahipleri vefat eden yakınlarının yüzünü görmeyi çok isterlerse buna mani olunmaz, görebilirler. Yukardaki soruya gelirsek yani kadın ölmüş kocasının yüzünü görebilir mi? Onuda şöyle açıklayalım inşaallah..
Hanım, vefat eden beyinin yüzüne bakmak şöyle dursun isterse beyinin cenazesini dahi kendisi yıkayabilir, kefenine kendisi sarabilir.
Nitekim Hazret-i Ebu Bekir’in (ra) cenazesini de hanımı Hazret-i Esma validemiz yıkamıştır. Ebu Muse’l-Eşarî’ninki de öyle olmuştur. Daha birçok İslam büyüğünün cenazesi hanımı tarafından yıkanarak taşıyıcılara teslim edilmiştir. Hatta bu konuda Aişe validemizden şöyle bir rivayet de nakledilmektedir. Demiş ki mü’minlerin annesi:
– Hanımların kocalarının cenazesini yıkamalarının caiz olduğunu önceden bilseydik, biz de Resûlüllah’m cenazesini kimseye vermez, kendimiz yıkardık. Bunun câiz olduğunu sonradan öğrendik.
Bu cevazın sebebi şudur:
Bey vefat edince hanıma ait olan nikah hemen düşmez, tam (dört ay on gün) nikahın hükmü devam eder.
Yani bu hanım hâlâ onun âilesidir. Hatta bu müddet içinde hanıma birileri talip olamazlar. Olurlarsa hanım evet deyip de nikah yaptıramaz. Çünkü henüz iddet bitmemiş, nikahın hükmü devam etmektedir. Nikahın hükmü devam ettiği içindir ki, ölen beyinin yüzüne de bakar, cenazesini de yıkar.
Ancak, hanım ölürse durum değişir. Beyin, (dört ay on çün) gibi müddet bekleme zorunluluğu olmaz. Ölenden bir evladı olup olmadığı konusunu tesbite gerek kalmaz. Böylece hanımın vefatında nikah ilişkisi de bitmiş olur.
Buna rağmen bey, nikah ilişkisi bitmiş, yabancısı hâline gelmiş olan hanımının yüzünü görmeyi arzu etse, mani olunmaz, izin verilir, bakmasına engel olunmaz.
Merhamet ve şefkat dini İslam’ın bu hükmü ilgili kitaplarımızda açıkça ifadesini bulmuştur.
Demek oluyor ki, İslam’ı bilenden dinlemeli, okumalı, bilmeyenlerin söylentilerine bakıp da dinî duyguların zayıflamasına sebep olmamalıdır. Bu konuda Nimetü’l İslâm’a da bakılabilir.
Ayrıca Fâtıma radıyallâhu anhâ vefât ettiğinde kocası Ali b. Ebî Tâlib’in onu yıkadığı ve sahabeden herhangi bir itirazın olmadığı da rivayetler arasındadır. (Hâkim, el-Müstedrek, c: 3, s: 179, hadis no: 4769)
Sonuç olarak bir kadın kocasının cenazesini yıkayabileceği gibi koca da karısının cenazesini yıkayabilir.
Mezhep imamlarından İmâm Şâfiî, Mâlik ve Ahmed b. Hanbel’e göre koca, ölmüş karısını yıkayabilir.
Hanefilere göre ise kadın öldüğü zaman nikâh düşer ve zevciyet kalkar. Bu yüzden koca, ölen karısının cenazesini yıkayamaz. Fakat ölüm iddeti beklediğinden henüz eşlik ilişkisi bitmediği için kadın, ölmüş kocasını yıkayabilir.
Hanefiler, Hz. Ali’nin Fatıma’yı yıkamasını onlara özel bir durum olarak nitelemiş, Peygamberimizin Aişe validemizi yıkayacağını söylemesini de bir başkasına yıkattıracağı şeklinde yorumlamışlardır. (Bkz.: Serahsî, el-Mebsût, c: 2, s. 71 vd.).
