Kadınların araba kullanması caiz mi? sorusu birçok bayan kardeşlerimizin merakına mazhar olmuştur. Bu nedenle bugün sizler için Kadının araba kullanması caiz mi? sorusunu derledik.
Öncelikle şunu bilmememiz lazımdır; İnsanlar arasında erkek olarak yaratılmanın bir ayrıcalık olduğu kabul edile gelmiştir. Oysaki Yaratan katında durum böyle değildir. Yaratılışta eşit olan kadın ve erkek arasındaki üstünlük yaratılış itibariyle değil, Allah’tan sakınma (Takva) alanındadır. Kadın da tıpkı erkek gibi doğar, erkek gibi insan yavrusudur. Şefkatte ve hediyede aralarını ayırırlarsa, anne baba sorumlu olurlar.
Araba, hayatımızda çok önemli bir ihtiyaç haline gelmiştir. Sadece araba gezmek için değil iş içinde gereklidir bazen. Bir yerden bir yere gittiğimizde arabaya ihtiyaç duyarız. Bu nedenle araba kullanmak bir lüks değildir. Temel medeni ihtiyaçlardan biridir. Yukardaki soruya gelirsek. “kadın dinen araba kullanabilir mi?”
Bugün yaşanan hayata baktığımızda günün yaygın anlayışı diyor ki: “Hanımlar araba gibi bir nimetten istifade etmeli, mahrum kalmamalıdırlar.” Öyle olunca bizim içinde yaşadığımız asrın verdiği bu hükme pek itirazımız olmaz.
Bediuzzaman Hazretlerinden şu mealde bir hatırlatma okumaktayız:
– Zaman en büyük yorumcudur. Yorumunu açıklasa itiraz edilmez! .
Bu sebeple, içinde yaşadığımız zaman dilimi, kadının araba kullanıp kullanamayacağı konusunda yorumunu yapıp hükmünü vermiştir. Artık bu hükme itiraz etmenin, bu yoruma karşı koymanın geçerliliği olmaz, diye düşünüyorum.
Bugün yaşanan hayata baktığımızda günün yaygın anlayışı diyor ki:
– Hanımlar araba gibi bir nimetten istifade etmeli, mahrum kalmamalıdırlar.
Öyle olunca bizim içinde yaşadığımız asnn verdiği bu hükme pek itirazımız olmaz. Peşin bir hükümle kadının araba kullanmasına yasak gözüyle bakamayız. Çünkü araba hayatımıza sonradan girmiştir. Yasak koyacak olan Fıkıh kitapları önceden yazılmıştır. Önceden yazılan fıkıh kitaplarında sonradan çıkan araba kullanımı yasağı elbette aranmaz. Biz bu olaya ancak, araba kullanacak hanımın yol emniyetinin olup olmaması açısından bakar, asayiş bakımından inceleme gereği duyarız.
Şayet hanımın araba kullandığı şehir içinde emniyeti varsa, şaibeli durumlara maruz kalmayacağı yaşanan günlük hayattan anlaşılıyorsa mesele yoktur. Hanım neden araba kullanamasın şehir içinde?. Bu teknolojik nimetten neden istifade etmesin, cep telefonuyla birlikte? Neden ille de umumi vasıtalarda tanımadığı yabancıların içinde itişe kakışa yolculuk yapmaya mecbur tutulsun?
Yasaklayan ayet, hadis yoktur ki dini emirlere aykırı düşer diyerek kendi arabasını kullanmaktan men edilsin. Bundan dolayıdır ki, kadının şehir içinde araba kullanmasında mahzur olmayacağım ifade etmekte tereddüt etmeyen bu günün fıkıh yazarlan, şehirler arası yolculukta aynı cesareti gösterememekte, yol emniyetinin olmayacağı tenha yerlerde maruz kalabileceği muhtemel şaibeli durumları hesaba katarak: “Yanında mahremi olmayan hanım şehirler arası yolculuklarda tek başma araba kullanmamaya dikkat etmelidir!” demekteler.
Aslında mesele, fıkıhçıların konusu olmaktan ziyade, yol emniyetinin olup olmamasıyla ilgili bir asayiş meselesi olarak da görünmektedir.
Arabasıyla tek başma şehirler arası yolculuk yapan bir hanımın yol boyunca emniyeti ne durumdadır? Yolun tenha bir yerinde meydana gelebilecek bir arıza, kaza ve ya herhangi bir duraklama durumunda ne gibi durumlarla karşılaşabilir?
– Hiç bir emniyetsizlik olmaz, ülkemizde namus emniyeti her yerde olanca garantisiyle mevcuttur, şehir içi şehir dışı hiç fark etmiyor!.” diyorsanız, kendiniz için geçerli cevabı kendiniz vermiş oluyorsunuz. Bunu diyemiyor da:
– “Ne olacağı pek belli olmaz, her türlü şaibeli durumlarla karşılaşması beklenebilir” diye endişe ediyorsanız, geçerli cevabı yine kendiniz vermiş oluyorsunuz, Yahut ta:
– Emin olunan yollar var, olunmayan yollar var, diyerek Avrupa Asya memleketleri ayrımı da yapabilirsiniz. Almanya’da şehirler arası yol emniyeti mevcuttur bile diyebilirsiniz.
Konuyu neden yol emniyetiyle bu kadar ilgili görüyorum? Onu da arz edeyim izninizle. Efendimiz (sav) Hazretleri Mekke’de Müslümanların maruz kaldıkları can, mal, namus emniyetsizliklerinden şikayet edip ümitsizleştikleri sırada şu mealde bir gelecek açıklamasında bulunarak buyurmuş ki:
– Siz acele ediyor, ümitsizliğe kapılıyorsunuz. Şunu iyi bilin ki, ileride öyle mal, can, namus emniyetinin sağlandığı günler gelecek ki, bir kadm Yemen’den kalkıp bindiği devesi üzerinde tek başma Mekke’ye gelecek, Kabe’yi tavaf edip tekrar bineğine binerek tek başma memleketine dönecektir. Bu sırada yolda vahşi hayvandan başka hiç bîr şeyden de korku ve endişe hissetmeyecektir!.
Demek ki, yol emniyetinin sağlandığı zaman ve mekanlarda bir kadm tek başma devesine, yani arabasına binerek uzaklardan yola çıkabilecek, hedefine varıp işini gördükten sonra da tekrar arabasına binerek evine dönebilecektir. Bu sırada yolda öylesine emniyet ve asayiş söz konusu olacak ki, bu kadm vahşi bir hayvan saldırısı ihtimali dışmda her hangi bir şeyden korkup ta emniyetsizlik hissetmeyecektir.
Demek bizim görevimiz, saadet asnnda sağlanmış olan bu yol emniyet ve asayişini bugün de sağlamaktır. Şimdi burada soru şudur:
– ”Biz bu gün bu emniyeti sağlayabilmiş miyiz? Yarımda mahremi olmadan şehirler arası araba kullanan hanımın böylesine bir emniyeti söz konusu mudur? Evetse, evet. Hayırsa. hayır!.
Netice olarak diyebiliriz ki, bir kadın, eğer ihtiyaç ve zaruret varsa, dinin emirlerine riayet ettiği takdirde araba kullanabilir. Yani bir yerlere gitmesi gerekiyor, ancak kendisini götürecek bir mahremi bulunmuyorsa veya çok sıkışık halde bulunan belediye otobüslerine binmesi gerekiyorsa, tabii ki bu durumlarda kadın arabasına binecek ve gitmesi gereken yere gidecektir. Ancak bunu hiçbir zaman başkalarına caka satma veya hava atma olarak yapmayacak ve dünya sevgisinden, lüksten uzak bir ruh haletiyle yapacaktır. Kalbine bu türlü dünyevi duyguların geldiği her an istiğfarda bulunacaktır. Esasen bu son durum erkekler için de geçerlidir.
