Öncelikle şunu bilmek gerekirki, İnsanın düşündüğü başına gelir.” diye bir durum söz konusu değildir. Korku lügatte tehlike ânında duyulan endişe, kaygı, tasa, ürküntü ve dehşet alma hali olarak açıklanmıştır. Korku ya halka, ya da Halık’a dönük olarak yaşanır. Yani insan ya Allah’ın yarattıklarından korkar, ya da Allah’tan. Üçüncü bir ihtimal yoktur. Bu nedenle her türlü korkudan Allah’a sığınmak lazımdır. Aşağıda verdiğimiz bu duâ çok şerefli bir duadır. İnsanlar ve hayvanlardan korkulduğu zamanda okunacak olan dualardandır. Bu duâyı okuyan her çeşit korkulardan emin olur. Ona hiçbir düşman galib olamaz, hiçbir hayvan ona bir zarar veremez.
Çünkü bu duâda dört büyük melek olan, Azrâil, İsrâfil, Mikâil ve Cebrâil hakkı için Mevlâ’dan yardım isteniyor. Kulun korunması ve mânevi bir kale içine girilmesi isteniyor.
Ayrıca dört büyük kitap olan Tevrat, Zebur, İncil ve Kur’an hakkı için insanların şerrinden muhafaza edilmesi ve mânevi bir kaleye girmek için bu mübarek duâ yapılıyor.
İnsanın şerri her hayvandan üstündür, insanın insana yaptığı zararı hayvanın insana yapmasına imkân yoktur. Hatta insanın insana olan zararı şeytandan da büyüktür. Çünkü Cenab-ı Hak, Kur’an’da insanın hilesini büyük ve şeytanın hilesini zayıf olarak bildirmiştir.
TÜRKÇE OKUNUŞU : (Bismillâhirrahmanirrahim; Yâ ilâhe Cebrâile veya ilâhe İsrâfile, veya ilahe Azrâile, veya ilâhe İbrahime ve İsmaile, veya münzile’t-tevrât-i vel İncili ve’z-Zebûri vel-Furkani, velâ havle velâ kuvvete illâ billâhil aliyyil azîm, ve sallallahu alâ seyidina Muhammedin ve âlihi ve sahbihi ve sellim, İlâhî bi hürmeti hâzihil melâiketil er-baati ve bi hürmetirresûleyni, ve bi hürmetil kütübil erbâ ‘ati es’elüke en tah-fazanî min şerri fulanibni fulanin.)
ANLAMI : ‘Rahman ve Rahim olan Allah adıyla. Ey Cebrâil, Mikâil, İsrafil, Az-râil, adındaki meleklerin Allah’ı. Ey İbrahim ve İsmail’in Allah’ı. Ey Tevrat, İncil, Zebur ve Furkan-ı Kerim olan Kur’an’ın göndericisi. Yüce ve Azim olan Allah ’tan başka kuvvet ve kudret sahibi yoktur. Allah ’ın salât ve selâmı Efendimiz Muhammed’in ve O’nun al ve ashabının üzerine olsun.
Ey Rabbim, şu dört melek hürmetine, şu iki elçin hürmetine, şu dört kitap hürmetine beni filan kimsenin şerrinden koru. ”(11)
DİPNOT
11. Mecmûaiu’l-Ahzab, c. 1, s. 576.
