Dinimiz İslamın temizliğe verdiği önemi bir çoğumuz belki biliyordur.
Hatta Hz Peygamber Efendimiz Sallallahu Aleyhi Vessellem buyurur ki “Temizlik imanın yarısıdır” diyerek temizliğin önemine dikkat çekmiştir. Eskilerin zarif deyimiyle def-i hacet, yani tuvalet ihtiyacı insanın en doğal ve zorunlu ihtiyacıdır. Günlü yaşatımızda olan tuvalet adaplarını kaçımız biliyoruz. Müslüman’ın dikkat etmesi gereken en önemli hususlardan birisi de tuvalet adabıdır. Hepimizi ilgilendiren Tuvalet Adabı Maddeler halinde açıklamaya çalışacağız.
Uyulması öngörülen âdâb şunlardır:
1) Durgun sularda,
2) Yollarda,
3) Ağaçların altında,
4) Gölgeliklerde,
5) Yer çatlaklarında,
6) Rüzgârın estiği tarafa,
7) Yıkama yerlerinde,
8) Bevlin sıçramalarından korunmak için sert yerlerde,
9) Ve mezarlıklarda def’i hacette bulunmamak»
10) Def’i hâcet esnâsmda Kıble’ye ön veyâ arka tarafım vermemek,
11) Ay ve Güneş’e de ön ve arka tarafıyla yönelmemek.
12) İhtiyaç dışında hiç konuşmamak.
13) Allah zikrinin yazılı olduğu herhangi bir şeyi taşımamak.
Tuvalete giden kimse, girdiği tuvaleti nasıl bulmak istiyorsa, çıkarken de aynı titizlik içerisinde terk etmeli, beden temizliğine gösterdiği dikkati, tuvalet konusunda da devam ettirmelidir. Evinde kendi tuvaletini kullanırken ne derece itinalı davranıyorsa, umuma açık tuvaletlerde de o kadar edepli davranmak Müslüman’ın ahlâkı olmalıdır.
TUVALET ÂDÂBI İLE İLGİLİ HADİS-İ ŞERİFLER
Ebû Eyyûb (el-Ensârî)’den rivayet edildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
“Büyük veya küçük abdest bozarken kıbleyi önünüze ve arkanıza almayın; doğuya yahut batıya dönün.” (Müslim, Tahâret, 59)
Muğîre b. Şu’be’nin naklettiğine göre, Hz. Peygamber (sav), tuvalet ihtiyacını gidereceğinde (kimsenin göremeyeceği kadar) uzağa giderdi. (Ebû Dâvûd, Tahâret, 1)
Muâz b. Cebel’den nakledildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Lânetlenmeye neden olan üç şeyi yapmaktan sakının; su kaynaklarının çevresine, yol ortasına ve gölgelik yerlere abdest bozmaktan.” (Ebû Dâvûd, Tahâret, 14)
Enes b. Mâlik (ra) diyor ki, “Hz. Peygamber (sav) tuvalete girerken, ‘Allâhümme innî eûzü bike mine’l-hubüsi ve’l-habâis’ (Allah’ım! Her türlü pislikten ve necasetten sana sığınırım.) derdi.” (Buhârî, Deavât, 15)
