Kur’ân-ı Kerîm’in hatmi münasebetiyle cemaat halinde du’a etmek hususunda bir şey varid olmuş mudur?
İbn-i Abbas (Radıyallâhu Anhümâ) şöyle demiştir: “Peygamber (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) hayırda insanların en cömerdiydi. En cömert olduğu zaman da, ramazânda Cibrîl (Aleyhisselâm)’ın kendisiyle çokça buluştuğu ve onunla Kur’ân’ı karşılıklı olarak okuyup dinledikleri zamandı. Cibrîl (Aleyhisselâm), ramazânın her gecesinde O’nunla buluşur, Peygamber (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) ile karşılıklı Kur’ân dersi yaparlardı. Cibrîl (Aleyhisselâm), Peygamber (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)’e kavuştuğu zaman, Peygamber (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem), hayır bakımından, (eserken engele uğramayan) salıverilmiş rüzgârdan daha cömert olurdu.” (Buhârî)
İşte bu hadîs-i şerîften dolayı bütün ümmet, ramazân-ı şerîf ayında, bir hâfız efendi tarafından okunan Kur’an-ı Kerîm’i takip ederek hatim yapma sünnetini devam ettirmişlerdir ki buna “Mukabele” denmektedir.
Kur’ân-ı Kerîm’in hatmi münasebetiyle cemaat halinde du’a etmek müstehabdır. Ahmed bin Hanbel’in rivayetine göre Enes bin Mâlik Kur’ân-ı Kerîm’i hatm ettiği zaman zevce ile çocuklarını toplayıp du’a ediyordu. (73) El-Muğnı Li-ibn Kudame c. 1, s. 803)