La ilahe illallah arapça zikri veya anlamını birçoğumuz bilsede sevabından pek azımızın haberi vardır. Günlük hayatta birçoğumuzun duasında veya la ilahe illallah demenin yanında okumak, okuyana ve dinleyenlere Allah’ı hatırlatacağı için sevap kazandıran bir ameldir. Ayrıca Peygamber efendimizi la ilahe illallah ilgili birçok hadisleri bulunmaktadır.
“Lâ ilâhe illallah” genelde Kelime-i tevhid denilsede; Kelime-i ihlâs, Kelime-i takvâ, Kelime-i tayyibe, Da’vet-ül-hak, Urvet-ül-vüs kâ, Kelime-i semeret-ül-Cennet de denir.
“Lâ İlâhe”, hiçbir ilâh yoktur manâsını taşımaktadır. İlâhın ıstılâhî manası ise; tapılacak, rızık veren, herşeyi bilen, yaratan, doğmayıp doğurmayan, yücelerin yücesi demektir.
Kelime-i tevhid’in aslı “lâ ilâhe illallah Muhammedün resûlullah” cümlelerinden ibaret olup “Allah’tan başka tanrı yoktur, Muhammed Allah’ın elçisidir” şeklinde Türkçe’ye çevrilir.
Bu iki ilke bir arada Kuran’da bulunmamakla birlikte birinci ilke otuz yedi ayette yer almaktadır. Bunların üçü “lâ ilâhe illallah”, otuzu “lâ ilâhe illâ hû”, üçü “lâ ilâhe illâ ene”, biri de “lâ ilâhe illâ ente” şeklindedir. (M. F. Abdülbâkī, el-Mucem, “İlâh” md.)
Bunun yanında günde yüz defa “Lâ ilâhe illallah” diyenin çeşitli şekillerde mükâfatlandırılacağı yönünde hadisler bulunmaktadır. (İbn Mâce, Edeb, 54) Sahih hadislerde belirtilenler dışında dua veya zikirlerin belli sayılarda yapılması gerektiğine inanıp bunu iddia etmek doğru değildir.
Ebû Ya’Iâ Hazretleri’nden rivayeten Peygamberimiz buyuruyorlar ki:
«Lâ ilâbe illa’l-lâh diyenler için mezarlarında vahşet, mahşer meydanında dehşet yoktur. Sûr’nn üflenmesi ânında başlarından toprakları nasıl silkerek kalktıklarını sanki görür gibiyim. Hüznü bizden gideren Allah’a hamd ederiz. Muhakkak ki, bizim Rabbimiz, son derece mağfiret edici ğafûr ve şekûrdur.»
Yine Peygamberimiz, Ebû Hüreyre Hazretlerine hitaben şöyle buyurmuşlardır:
«Ey Ebâ Hüreyre! Yapmış olduğun her amel kıyamet günü tartılacaktır. Yalnız «Lâ ilahe illa’l-lâh» kelimesi tartılmaz. Zira sıdk ve ihlâs ile bunu söyleyenin mizanının bir gözüne bu, diğer gözüne de yer ve gökler bütün içindekilerle beraber konsa, «Lâ ilâhe illa’l-lâh» daha ağır gelir.»
«Sıdk u ihlâs ile «Lâ ilâhe illa’l-lâh» diyen kimse, yer dolusu günah ile gelse, Allah onu mağfiret eder.»
«Yâ Ebâ Hüreyre! Ölüm döşeğinde olanlara «Lâ ilâhe illa’l-lâh» kelimesini telkin et. Çünkü bu, bütün günahları yok eder.»
Zeyd bin Erkam (r.a.) Peygamberimiz’den rivayet ediyorlar:
«İhlâs ve samimiyetle «Lâ ilâhe illa’l-lâh» diyen cennete girer.»
«Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivayet ediliyor:
«Hepiniz cennete gireceksiniz, ancak sahibinden kaçan deve gibi, Allah’ın rahmetinden kaçanlar müstesnadır.»
Allah’ın rahmetinden böyle kaçanların kimler olduğu sorulduğunda Peygamberimiz şöyle buyurdular: –
«Lâ ilâhe illa’l-lâh» demeyen kimsedir. Diliniz tutulmadan «Lâ ilâhe illa’l-lâh» demeye devam edin. Zira o ihlâs kelimesidir, tevhid kelimesidir, takvâ kelimesidir, kelime-i tayyibedir. Hakka davet kelimesidir. O yapışılacak en sağlam bir halkadır. Cennetin bedeli odur.»
Müslümanlardan bir kimseye, ilk önce Kelime-i tevhîdin mânâsını bilmek ve inanmak farzdır. (İmâm-ı Gazâlî)
Bir kâfir, kelime-i tevhîdi söyleyince ve mânâsına inanınca, o anda müslüman olur. Fakat, bunun da, her müslüman gibi îmânın altı esâsını ezberleyip mânâsını iyice öğrenmesi lâzımdır. (İbn-i Âbidîn)
Hak teâlâ hazretleri, Mûsâ aleyhisselâma buyurdu ki: “Yâ Mûsâ! Kıyâmet gününde meleklerin seni ziyâret etmesini istersen, Kelime-i tevhîdi çok söyle!” (Ka’b-ül-Ahbâr) Rabbimizin gazâbını, intikâmını söndürmek için kelime-i tevhîdden daha faydalı bir şey yoktur. (İmâm-ı Rabbânî)
Ölüm hastası İhlâs sûresini çok okumalıdır. Yatağı karşısında Kelime-i tevhîd yazılı levha asılı olmalıdır. (S. Abdülhakîm Arvâsî)
KELİME-İ TEVHİD’İN ETKİLİ OLABİLMESİ İÇİN…
Bâyezîd-i Bistâmî Hazretleri’ne:
“–«Lâ ilâhe illâllah» sözü Cennet’in anahtarıdır.” denilmişti. Hazret şöyle buyurdu:
“–Doğru. Fakat şu bir gerçektir ki dişleri olmayan anahtar kapıyı açmaz. Kelime-i tevhîd anahtarının dişleri ise şunlardır:
1 – Yalan, gıybet gibi kötü sözlerden arınmış bir dil,
2 – Hîle ve hıyânetten arınmış bir kalp,
3 – Haram ve şüpheli şeylerden temizlenmiş bir mide, (Gurur, kibir, gösteriş gibi) nefsânî arzulardan ve bid’atlerden arındırılmış amel-i sâlihler.”
