Evvela mahrem tanımını yapmakla başlamakta fayda var. Saygıya ve gizlenmeye değer şey, kendileriyle evlenmek haram olan yakın hısım, İslâm’ın kendileriyle evlenilmesini yasakladığı belli hısımları ifade eden bir fıkıh terimi. Çoğulu meharim gelir. Bu nedenle İnsanın kendisine yabancı olan kadınla, kadının da kendisine yabancı olan erkekle münasebeti sınırlıdır; belli ölçülere tâbidir.
İslâm dini mahrem olmayan kadınlara bakmayı yasakladı, zevcesi ve mahremi olmayan kadınlara bilerek bakmak caiz değildir. Çünkü göz kalbin elçisidir. Sevgi, halvet ve gayr-i meşrû şeylerin kapışım açan gözdür. Bunun için Kur’ân-ı Kerîm buyuruyor ki:
“Mü’minlere deki gözlerini harama bakmaktan sakınsınlar.” Yalnız dolaşırken bir kadın göze ilişse tekrar bakmamak şartıyla günah sayılmaz. Çünkü bu irâdenin dışında olur. Cenâb-ı Hakk yolda yürürken gözümüzü bağlamamızı emir etmiştir. Peygamber (sav) Hazreti Ali’ye: Ey Ali! Bir kadın gözüne ilişti mi ikinci defa bakma. Birincisi için sana vebâl yoktur. Fakat İkincisinin vebâli vardır (1). Peygamber (sav): “Bilerek nâmahreme bakmak gözün zinâsıdır” buyurmuştur (2).
Dipnot
(1) Müslim
(2) Buharî, Müslim
