Seferi: Sefer ve Müsaferet, lügatta herhangi bir mesafeye gitmektir. Yolculuk, yolculuğa çıkma; sefer mesafesine yolculuk yapma. Bir fıkıh terimi olarak yolculuk, belirli bir mesafeye gitmektir. Bu mesafe ise orta yürüyüşle üç günlük, yani on sekiz saatlik bir uzaklıktan ibarettir. Buna üç merhalelik mesafe de denir.
Mukim : İkâmet eden, ayakta duran, okuyan, bir ülkede devamlı duran. Vatanında veya vatanı sayılan bir yerde on beş günden fazla kalan kimse anlamında bir fıkıh terimi. Vatanında veya o hükümdeki bir yerde oturan kimseye “mukîm”, buradan çıkıp en az on sekiz saatlik bir uzaklığa gitmeye başlamış olan kimseye ise şer’an “misafir (yolcu)” denir.
Mukim olan kimse Hanefî mezhebine göre imamla birlikte öğle ile ikindi namazını cem-i takdim olarak kılar. Fakat seferi kılamaz. Şâfıî mezhebine göre misâfir olmayan kimse ne cem-i takdim ne de seferi namaz kılamaz (7).
Seferi kimse bir beldede on beş gün ve daha fazla kalmaya niyet edince mukîm olur ve artık namazlarını tam kılar.
(7) İrşâd al-Sârî, s. 131
