Geleneksel olarak toplum içinde “imam nikahı” olarak bilinen nikah şeklinin doğrusu, dini nikah yada islami nikah’ tır. İslam dinine göre yapılan nikâh bir akit, sözleşme ve anlaşmadır. Bunun için bazı şartları vardır. Bu şartlardan birisi yerine getirilmezse nikâh sahih olmaz. Dinimize göre nikâh, aralarında evlenme engeli olmayan kadınla erkeğin evlenme kararlarını şahitler huzurunda açıklamalarından ibarettir. Ayrıca Diyanet işleri bakanlığı’nın aldığı karara göre imam nikâhı ancak resmi nikâhtan sonra kıyılabildiği için imamlar resmi nikâhı olmayan kişilere imam nikâhı kıymaz. Diyanet’in bu kararı almasındaki temel etken aileden gizli evliliklerin engellenmesini sağlamaktır.
Dinimize göre nikâh ve duâsı şöyle yapılır:
İki veya daha çok müslüman erkek toplanır. Kadının vekîli mehr olacak altın sayısını söyler, bir sayıda uyuşulur.
Nikah kıyacak kimse: önce erkeğin adını, meselâ Ahmed oğlu Salih yazar. Sonra kızın adını mesela, Ömer kızı Ayşe yazar. Sonra kadının vekilini ve iki erkek şâhidin adını yazar. Sonra, uyuştukları mehr-i müecceli yazar. Sonra, istigfâr okur. E’ûzü Besmele okur. (Elhamdü lillahillezî zevvecel ervâha bil eşbâh ve ehallennikâha ve harre-messi-fâh. Vessalâtü vesselâmü alâ resûlinâ Muham-medinillezî beyyene-l-harame ve-l-mubâh ve alâ Âlihi ve Eshâbi-hillezme hüm ehlüssalâhi velfelâh) der. E’ûzü Besmele çekip, Nûr sûresinin otuzikinci âyetini okur. (Sa-dakallahül’azîm) deyip, kâle Resûlullah, (En-nikâhü sünneti femen ragibe an sünneti feleyse minnî) sadaka Resûlullah. (Bismillâhi ve alâ sünnet-i resûlillah).
Sonra, kızın vekiline dönüp Allahü teâlânın emr-i şerifi ile ve Peygamberimiz Hazret-i Muhammeden-il Mustafâ efendimizin sünnet-i seniyyesi ile ve amelde mezhebimizin imamı, imam-ı a’zam Ebû Hanîfe hazretlerinin icti-hâdı ile ve hazır olan müslümanlann şehâdetleri ile, vekîli olduğun Ömer kızı Ayşe’yi,……lira mehr-i müeccel ve aralarında mâlûm olan mehr-i muaccel ile, tâlibi olan Ahmet oğlu Salih’e tezvîce, [helâllığa vermeye] vekâletin hasebi ile, verdin mi der. Sonra damada dönüp, yine (Bismillâhi ve alâ) dan başlayıp okur. Sen dahî, Ömer kızı Ayşe’yi,…… lira mehr-i müeccel ve aranızda mâlûm olan mehr-i muaccel ile, aldın mı? der.
Her ikisine üçer kere sorar ve cevap alır. Ben dahî akt-i nikâh ettim der. Sonra, şu duâyı o-kur:”
“Elhamdü lillâhi rabbil-âlemîne vas-salâtü ves-selâmü ‘alâ Rasûlinâ Muhammedin ve ‘alâ âlihî ve ashâbihî ecme’în. Ve ne’ûzü billâhi min şurûri enfüsinâ ve min seyyiâti a’mâlinâ. Ve neşhedü ellâ ilâhe illallâhü ve neşhedü enne Muhammeden ‘abdühû ve Rasûlühü.”
“Allâhümmec’al hâzel-‘akde meymûnen mübârakâ. Vec’al beynehümâ ülfeten ve mahabbeten ve karârâ. Velâ tec’al beynehümâ nefraten ve fitneten ve firârâ. Allâhümme ellif beynehümâ kemâ ellefte beyne Âdeme ve Havvâe ve kemâ ellefte beyne Muhammedin sallallâhü ‘aleyhi ve selleme ve Hadîcete’l-Kübrâ radiyallâhü ‘anhâ ve beyne ‘Aliyyin radıyallâhü ‘anhü ve Fâtımete’z-Zehrâ radıyallâhü ‘anhâ.”
“Allâhümme a’tı lehümâ evlâden sâlihâ. Ve ‘umran tavîlâ. Ve rizkan vâsi’â.
Rabbenâ heb lenâ min ezvâcinâ ve zürriyyâtinâ kurrate a’yünin vec’alnâ lil-müttekîne imâmâ.
Rabbenâ âtinâ fi’d-dünyâ haseneten ve fil-âhırati hesaneh. Ve kınâ ‘azâben-nâr.
Sübhâne Rabbike Rabbil-‘ızzeti ‘ammâ yasıfûn. Ve selâmün ‘alel-mürselîn. Vel-hamdü lillâhi Rabbil-‘âlemîn.”
Anlamı:
“Allah’a hamd olsun. Peygamberimiz Hz. Muhammed’e, âl ve ashabına salât ve selâm olsun. Nefsimizin şerlerinden ve kötü amellerimizden Allah’a sığınırız.”
“Bir tek Allah’tan başka ilâh olmadığına ve O’nun ortağının bulunmadığına şahadet ederiz. Hz. Muhammed’in O’nun kulu ve resûlü olduğuna da şahadet ederiz.” (bk. Ebû Davud, Nikâh, 33; İbn Mâce, Nikâh, 19; Tirmizî, Nikâh, 16)
“Allah’ım! Bu evlilik akdini mübarek eyle. Bu çiftler arasında ülfet/geçim, sevgi ve evliliklerinde sebat nasip eyle, aralarında nefret, geçimsizlik ve ayrılık var eyleme.”
“Allah’ım! Bu çiftlerin arasında Âdem (a.s.) ile Havva; Hz. Muhammed (s.a.s.) ile Hz. Hatice ve Hz. Ali (r.a.) ile Hz. Fatıma (r.a.) arasındaki var olan ülfet, geçim ve kaynaşma var eyle.”
Allah’ım! Bu çifte salih çocuklar, uzun ömürler ve bol rızık ihsan eyle.
Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah’a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle. (Furkan, 25/74)
Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik, güzellik ve nimet ver, ahirette de iyilik, güzellik ve nimet ver ve bizi ateş azabından koru.” (Bakara, 2/201)
Senin Rabbin; kudret ve şeref sahibi olan Rabb, onların nitelendirdiği şeylerden uzaktır, yücedir. Peygamberlere selâm olsun. Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.” (Sâffât, 37/180-182)
Sonra Fâtiha der. Bu duâyı Peygamber efendimiz ve bütün Alimler, Velîler okudular. Bunu okuyunca, karı-koca arasında, ölünceye kadar muhabbet mevcut olur. Rahat ve huzur içinde yaşarlardı. Evlerinden bereket eksik olmazdı.
İki erkek şahidin yanında, erkekle kadm arasmda “aldın mı ver din mi?” faslı yapıldığında nikah yapılmış, nikahın farzı yerine gelmiş olur. Geri kalan kısmı sünnettir. Ne kadarı yapılabilirse o kadar çok sevaptır.
(Müslüman haram işlemediği gibi suç da işlemez. Bunun için, önce Belediye nikah memurluğuna müracaat e-dip, buradaki resmi işlemleri tamamladıktan sonra dini nikah yapılmalıdır.)
