Rükudan Kalkarken Okunan Dua ve Anlamı

Rukudan kalkarken ne söylenir arapçası ve okunuşu ne nedir? Namaz’da her hareketin bir duası olduğu gibi rükudan doğrulduktan sonra secdeye gitmeden önce okunan kısa bir tesbih veya dua vardır. Bu sebeple kişi yalnız namaz kıldığında veya cemaatle kıldığında rükudan kalkınca ne okunur? makalemizi sizler için derledik.  Evet namazda böylece Fâtiha’yı okuduktan sonra biraz daha ilave âyet yahut sûre okuyup, sonra rükûya gidiyorsun.

Ondan sonra rükûya giderken de, “Allâhuekber” diyorsun.

Belden aşağın dik, belden yukarın yere paralel; varlığının bir kısmı ile kulluğunu yerine getirmedesin, varlığının belden yukarısı yani, idrak yanıyla, şuur yanıyla bu evreni vareden mutlak varlık önünde eğilme durumundasın.  Ruku’da “Subhane Rabbiyel Azim” diyoruz.
Anlamı: Ey büyük Rabb’ım! Seni bütün noksan sıfatlardan tenzih ederim.
Her bir zerrede “O”nun hükmü yerine gelmektedir. Her bir zerre “O”nun varediş gayesine uygun davranışlar ortaya koymak suretiyle; kulluğunu ifa edip fıtrî tespihini yapmaktadır!

Sonra Ruku’dan kalkınca eğer tek başına namaz kılıyorsan “Semi Allâhu limen hamideh”... dersin. Yok cemaatla kılıyorsan yani hoca veya imam arkasında kılıyorsan, İmam “Semi Allâhu limen hamideh” der Sende “Rabbena leke’l-hamd” dersin. Yani imam arkasında “Rabbena leke’l-hamd” dersin ama tek başına namaz kıldığın’da “Semi Allâhu limen hamideh” ve istersen ardanda “Rabbena leke’l-hamd” dersin.

Okunuşu : Semi’allâhu İlmen hamideh. Rabbenâleke’l-hamd.
Mânaları: «Allah, kendisine hamd edenleri işitir. Ey Rabbim hamd senin içindir.»

Cemaatle namaz kılınırken, cemaat sadece «Rabbenâ lekel hamd der.

«Allâhûmme rabbenâ ve leke’l-hamd» demek daha sevablıdır

Yani kul rukûdan kalkarken, Rabb’ine “Allah, kendisine hamd edenleri işitir. (Semi Allahu limen hamide)”, “Sen benim hamdımı ve şükrümü, övgü ve minnetimi işittin, bana tekrar huzurunda ayakta durma imkanı verdin; bana tekrar hamd etme lütfunu ikram ettin; beni övgü ve takdir ile anarak beni övülmüş kullarının arasına kattın; ama hakikatte hamd ve övgü, şükür ve takdir senin içindir; “Hamd Sana layıktır.” (Rabbena leke’l-hamd) demektedir. Bu manevi hal içerisinde Rabb’i rükûdan henüz kalkan bu kulunu karşılıklı hamdlaşma neticesinde övülmüş; şükrü, tevbesi ve pişmanlığı kabul olunmuş Allah dostu kullarının arasına katar. Artık kişi sadece Rabb’ine karşı utanç ve korkusundan değil; bilakis Rabb’ine karşı hissettiği sevgi ve muhabbetin coşkusuyla secdeye, Rabb’inin huzuruna kapanır.