Şehrin ortasında veya geniş bir caddede -gidip gelenlere zarar vermemek şartıyla- seyyar satıcılık yapmakta beis yoktur. Dinen böyle kimselerden yol veya işgal edilen yerin ücretini almak da caiz değildir.
Ama seyyar satıcılar çoğalıp yolculara zarar verecek hale gelirlerse devlet duruma müdahale edip onları men etmek mecburiyetindedir.
Pazar gibi umuma açık yerlerde, ‘meşru olan bir yiyeceği satar ve belediyeye işgal harcı parası verirse’, seyyar satıcılık yapmak caiz olur. Tabi bunun dışında yolu kapatmak gibi halka zarar vermemesi de şarttır. Ancak bir seyyar satıcısı, işgal harcı vermeden vergiden kaçıyor ve kendisine yakın olup vergi veren kişiler arasında da haksız rekâbete yol açıyorsa, bu yasak olup İslam’i ve ahlâki değildir.
