Şiirin kendisinde bir sorun yok. Şiirin kullanıldığı sözlerde ve yerlerde sorun var. Şiir çok güzel olabilir ama bir bayan onu toplumun önünde şarkı olarak okur, vücudunu teşhir ederek Allah’ın en büyük haramlarından birisi ortaya çıkar. Buradaki sorun şiirde değildir
Binaenaleyh şiir ve şarkı söyleyip yazmakta herhangi bir sakınca yoktur, yeter ki İslâm’ın getirdiği ölçüler dahilinde olsun. Bu daireyi aşan ve hesaba katmayan her türlü tasarruf haramdır.
Şiir ile söz arasında fark yoktur. Şiirin iyisi iyi, müstehceni de müstehcendir. Yâni şiir Allah, Peygamber ve güzel ahlâkı dile getirirse vacip veya sünnet, mübâh bir şeyi beyan ediyorsa mübah, gıybet veya müstehcen şeyler tasvir ediyorsa haramdır.
Peygamber (sav)’in Hessân, Abdullâh b. Revâhe ve Ka’b b. Mâlik gibi şairleri vardı. Onların şiirlerini dinlerdi. Bir gün Peygamberin huzurunda Kur’ân-ı Kerîm okundu, sonra şiir söylendi. Bunun üzerine birisi: Ey Allah’ın resûlü olduğun yerde hem Kur’ân, hem şiir olur mu? dedi.
Peygamber (sav): “Evet olur” buyurdu. Ebû Bekr (ra) de şöyle diyor: Bir gün Peygamber’e (sav) gittim. Huzurunda bir bedevi şiir söylüyordu. Bunun için ey Allah’ın Resûlü! Hem Kur’ân, hem şiir olur mu? dedim. Peygamber (sav): “Ey Ebû Bekr, bir defa şöyle bir defa böyle” buyurdu
