İnsanlara hizmet anlayışıyla yapılan bu manadaki ticareti İslâm meşru ve makbûl saymıştır. Ticaret hakkında Allah’u Teâlâ şöyle buyurur;
“Allah, ticareti helâl, ribâyı da haram kıldı.” (Bakara, 2/275)
“Güvenilir, doğru ve müslüman tacir, kıyamet günü şehidlerle beraberdir.”(İbn-i Mâce, Ticârât, 1). Hadîs-i Şerîfi de dürüst ticaretin sahibine ne kadar sevap kazandıracağını belirtmektedir.
İslâm’a göre ticaret; değerli olan bir malı, değerli olan bir diğer mal veya para karşılığında değiştirmektir. Dinimizin ticarette gözettiği gaye, her ne pahasına olursa olsun kazanmak değil, insanlara, ihtiyaçları olan faydalı eşyayı temin ederek hizmette bulunmak, bu vesîle ile de normal, meşru bir kazanç sağlamaktır.
Peygamber Efendimiz şöyle buyurmaktadır:
1— “Yemin metaın satışın sağlar, fakat bereketini giderir” (Buharî-Müslim).
2— “Alışverişte çok yemin etmekten sakınınız” (Müslim).
3— îbn Ömer’den rivayet edilmiştir: “Adamın biri Resûlüllah’a alışverişte çok aldatıltığmı söyledi. Bunun üzerine Peygamber (sav) kendisine buyurdu ki: “Alışverişte bulunduğun zaman “aldatma olmasın” diyerek karşı tarafa bildir.”
4— Peygamber (sav) buğday satan bir adama vardı ve kendisine bunu nasıl satıyorsun, diye sordu. O da fiatını söyledi. O sırada kendisine elini buğdayın içine sokması için vahiy geldi. Peygamber (sav) elini içine sokunca yaş olduğunu gördü. Bunun üzerine Peygamber (sav) şöyle buyurdu: Bizi aldatan bizden değildir” (Müslim-Ebü Davud).
5— Peygamber köpek, zina parasından ve kâhinin ücretinden nehy etmiştir (Buharî-Müslim-Ebû Davud).
6— Cabir diyor ki: Mekke fethinde Peygamberin şöyle söylediğini duydum: “Allah ile Resûlü içkinin, leşin, domuzun ve putların satışını yasaklamıştır” (Buhari-Müslim).
7— “Peygamber (sav) Cenab-ı Hak’dan şunu nakletmiştir: “Kıyamet günü üç kişinin hasmıyım. Benim namıma söz verip de sözünü yerine getirmeyen, hür bir kimseyi satıp da parasını yiyen ve işçi çalıştırıp da ücretini vermeyendir” (Buharî).
8— “Hiç bir kimse mü’min kardeşinin satışı üzerine satış yapmasın ve mü’min kardeşinin nişanlandığı kadınla nişanlanmasın” (Buharî-Müslim).
9— “Öyle bir zaman gelecek ki, insanlar ellerine geçenin helâl mi haram mı olduğunu düşünmeyeceklerdir” (Buharî-Nesâî).
10— Cabir’den rivayet edilmiştir: “Allah’ın Resûlü riba yiyene, yedirene, kâtibine ve şahitlerine lânet etmiştir.”
11— “Fiatmın artmasını bekleyerek kırk gün bir yiyeceği ihtikâr edip alakoyan bir kimse Allah’dan beri olmuş, Allah da ondan beri olmuştur.”
12— İhtikârda bulunan kul ne aşağılık bir kuldur. Allah ucuzluk getirirse üzülür, pahalılık getirip fiyatları yükseltirse sevinir” (Beyhâkî).
13— “Bir kimse müslümanların yiyeceği şeyleri ihtikâr edip hapsederse Allah cüzzam ve iflhas ile onu cezalandıracaktır.”
14— Ebû Katade’den rivayet edilmiştir: “Birisi dedi ki: Ey Allah’ın Resûlü, bana söyler misin, sabredip mükâfatımı sırf Allah’dan istediğim ve kaçmadığım halde Allah yolunda öldürülürsem günahlarım bağışlanacak mı, Peygamber (sav) cevaben: “Evet” dedi. O adam gidince Peygamber (sav): “Evet günahları bağışlanacaktır, ama borçları müstesna, Cebrail böyle söyledi, dedi.” (Müslim)
15— Borçlu olan kimse borcuna karşı rehindir. Kıyamet günü yalnızlığından dolayı Allah’a şikâyet edip yalvaracaktır.”
16— “Bir kimse kibir, hıyanet ve borçtan arınmış olarak ölürse cennete girecektir” (Tirmizî-İbn Mace).
17— “Peygamber (sav) ölçü ve tartı sahiplerine dedi ki: Sizden önceki ümmetlerin helâkine sebep olan iki şey sizlere verilmiştir.”
18— “İyne alışverişini yaparak sığırın kuyruğuna yapışırsanız ve ekine rıza gösterip Cihadı terkederseniz Allah sizi zillete düçar kılar ve dininize dönmedikçe onu üzerinizden kaldırmaz” (Ebû Davud).
