Yemek duası etmek büyük bir şükür ifadelerinden bir tanesidir. Bu nedenle Hz Peygamber her nimete şükür veya hamd ederdi. Bizde yemek veya bir nimete kavuştuğumuzda Yüce Allah’a şükür veya hamd etmeyi unutmamalıyız. Bu nedenle bugün sizler için yemek duası arapça ve türkçe okunuşlarını ve anlamlarını derledik. İster evinizde ister başka bir yerde yemek yediğinizde bu duayı okuyabilirsiniz.
Lütfedilen nimetlere karşılık şükretmenin lüzumunu da şöyle beyan etmektedir: “Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz olanlarından yiyin, eğer siz yalnız Allah’a kulluk ediyorsanız, O’na şükredin.”
Bu nedenle de Allah Te‘âlâ insanoğlundan, ihsan etmiş olduğu bu sayısız nimetlerini kendi rızasına uygun biçimde sarf etmesini talep etmiştir. En güzel kıvamda şekillendirilmiş olan insan bu nimetler karşısında Yüce Yaratıcısına teşekkür etmeli ve bu nimetleri O’nun (Celle Celâluhû) rızâsına uygun bir şekilde sarf etmelidir.
Öncelikle yemeğe başlarken Besmele ile başlamak yani “Bismillahirrahmanirrahim” demek ve sonunda “Elhamdülillah” demek sünnettir. Hz. Peygamber (asm), günde iki kere yemek yerdi. Az yemeyi tavsiye ederdi. Haram olan yiyecek ve içecekler hâriç, diğer yiyecekleri yerdi. Sadece et veya sadece sebze yemek gibi tek yönlü beslenmezdi. Bazı yemekleri daha çok sevse de, hiçbir yemek için “sevmiyorum” ifadesini kullanmazdı. Yemek davetlerine katılırdı. Yemeğe başlamadan önce ve yemekten sonra ellerini yıkardı. Besmele ile başlar, uygun ve kısa bir dua ile bitirirdi.
Peygamber efendimiz yemekten sonra “El-hamdü-lil-lahillezi etamena ve sakana ve cealena müslimin.” duâsmı okurdu.
Hadîs-i şeriflerde buyuruldu ki:
“Yemekten sonra, “El-hamdülillahillezi etamena hazettaame ve rezekana min gayri havlin minna ve la kuvveh” duâsmı okuyanın günahları affolur.”
“Bir kimse, yiyip içtikten sonra, “El hamdülillahillezi atameni ve eşbeani ve sakani ve ervani” duâsmı okursa, anasından doğduğu günkü gibi günahsız olur.”
Yemeklerden sonra, yukarıdaki duâlan da içine alan şu duâyı okumak daha uygundur:
Türkçe Okunuşu : “El-hamdü-lillahillezî eşbeanâ ve ervânâ min-gay-ri-havlin minnâ ve lâ kuvveh. Allahümme at’imhüm kemâ at’amûnâ. Allahümmerzuknâ kalben takıyyen, mineşşirki beriyyen lâ kâfîren ve şekıyyen velhamdü-lülillahi rabbilâlemîn”
