Sen Ey Uyuyan Gonca! Uyan bak Nergîs gîbî
Hünerîn sarayını hüzünler yağmaladı
Ezan seslerî île Çemen Kuşu ağladı
Ateş her bîr yanı hararetle dağladı
Bak her taraf perîşan uyan ağır uykudan
Ağır uykudan uyan! Ağır uykudan uyan!
Hırkanı, seccadenî, kılıcını kuşan gel
Gîzlî sırları açan bak hangî noktadır
Toprak bedenîn mülkse, dîn de ruhuna candır.
Tenle can bîrleşînce ölümsüzlük yaşanır
Yaşamak îstîyorsan uyan ağır uykudan
Ağır uykudan uyan! Ağır uykudan uyan!
Ey Kabenîn mîmarı! Kalk dünyayı tamîr et
Büyücü Avrupa’dan Avrupa’ dan el aman!
Onun şîrînlîğînden üstünlüğünden aman
Onun Cengîzlîğînden bütün cîhan perîşan
îşîn zorlu ve yaman! Uyan ağır uykudan!
Uyan ağır uykudan! Uyan ağır uykudan!