Alın beni Medine’ye götürün
gülmeyen yüzümü orda güldürün
Gönlümdeki bu ateşi söndürün
ölürüm de ayrılamam Resulden
Hasret kaldım Ravzadaki Nebiye
herkes gider ben gidemem ne diye
Ben bu yoldan asla dönem geriye
ölürüm de ayrılamam Resulden
Alın beni Medine’ye götürün
gülmeyen yüzümü orda güldürün
Gönlümdeki bu ateşi söndürün
ölürüm de ayrılamam Resulden
Medine’nin yollarına varayım
gonca güllerini kalbe sarayım
Değmeyin baştan aşağı yarayım
ölürüm de ayrılamam Resulden
Alın beni Medine’ye götürün
gülmeyen yüzümü orda güldürün
Gönlümdeki bu ateşi söndürün
ölürüm de ayrılamam Resulden
Muhammed’e yâren olsun bu gönlüm
tez beni götürün solacak gülüm
Ondan ayrı geçen her günüm zulüm
ölürüm de ayrılamam Resulden
Alın beni Medine’ye götürün
gülmeyen yüzümü orda güldürün
Gönlümdeki bu ateşi söndürün
ölürüm de ayrılamam Resulden
Ravzanın bahçesi gül ile dolu
yolu iman yolu yolu Hak yolu
Resulüm mekânı ne kadar ulu
ölürüm de ayrılamam Resulden