Paylaş
Gönül hûn oldu şevkînden, boyandım yâ Rasûlallah(A.S.)
Nasıl bîlmem bu nîrana, dayandım yâ Rasûlallah
Ezel bezmînde bîr dînmez, fîgandım yâ Rasûlallah
Cemâlînle ferahnâk et kî yandım yâ Rasûlallah
Yanan kalbe devâsın sen, bulunmaz bîr şîfâsın sen
Muazzam bîr sehâsın sen, dîlersen ruhnümasın sen
Habîbî Kîbrîyasın sen, Muhammed Mustafa’sın(A.S.) sen
Cemâlînle ferahnâk et kî yandım yâ Rasûlallah
Gül açmaz çağlayan akmaz îlâhî nurun olmazsa
Söner âlem nefes kalmaz felek manzûrun olmazsa
Fîrak ağlar, vîsal ağlar ezel mestûrun olmazsa
Cemalînle ferahnak et kî yandım Ya Rasûlallah
Erîr canlar o gül bûy’î revan bahşın hevasından
Güneş tîtrer yanar dîdarının bak îhtîrasından
Perîşan bîr nîyaz înler hayatın müntehasından
Cemalînle ferahnak et kî yandım Ya Rasûlallah
Susuz kalsam yanan çöllerde can versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda ummanlardan nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
Cemalînle ferahnak et kî yandım Ya Rasûlallah
Ne devlettîr yumup aşkınla göz rahında can vermek
Nasîp olmaz mı sultanım haremgahında can vermek
Sönerken gözlerîm asan olur âhında can vermek
Cemalînle ferahnak et kî yandım Ya Rasûlallah
Boyun büktüm perîşanım bu derdîn sende tedbîrî
Lebîm kavruldu ateşten döner pâyînde tezkîrî
Ne dem gönlün murad eylerse taltîf eyle kıtmîrî
Cemalînle ferahnak et kî yandım Ya Rasûlallah