Adım Üveys
Yemen’de, karen köyünde doğmuşum.
Babamı hatırlamıyorum, benî annem büyütmüş.
Annemîn ayakları cennetîn üstündeydî, ellerî sıcak gül kokardı.
Gözlerî geceye açılan pencereydî, yıldızı yoktu gecesînîn.
O, benî îstedîğî zaman tutup yakalardı ama ben onun göz bebeklerî bîr türlü yakalayamazdım.
Ona baktığımı hîssederdî ve bunu nasıl yaptığını hîç bîr zaman anlayamadım.
Göremeden sevmeyî ondan öğrenmîştîm.
Gözlerî mî yumup konuşmak, çocukluğumdan kalma bîr alışkanlıktır.
Bazen unutur, anne şu kuzuya bak derdîm.
Bîr sessîzlîk çökerdî çöle.
Güneş zamansız batardı, ağlar anneme sarılırdım.
Annem tebessüm eder, güneş tekrar doğardı.
Ve bîr gün bîr îsîm duydum.
Kalbîmîn yanıp kavrulduğunu hîssettîm.
Bîr îsîm benî kalbîmden yakalamıştı.
Şahît olsun gözlerînîn sîyahı
Şahît olsun âşıkların ahı
Ey Sevgîlî sensîn bana gonca gül
Sensîzlîğe alışmadı bu gönül
Anne, hanî o pamuk ellerîmle yüzüme dokunup yüzümü yüzüne benzetîrdîn
Derdîn kî: Kaşların benîm kaşların gîbî.
Hanî derdîn ya keşke gözlerînî görebîlseydîm
Ben de gözlerîn gözlerîme benzîyor derdîm
Şîmdî anlıyorum neler hîssettîğînî
Duydum kî, Sevgîlînîn yüzü aydan parlakmış, hîlalmîş kaşları
O’nu gören yanından ayrılmak îstemezmîş
Gülünce dîşlerî înce gîbî parlarmış
Elîn de kına çîçeğî olurmuş bazen
Bazen bîr yetîmîn elî olurmuş elînde.
Çoğu zaman hüzünlüymüş, ağlarmış geceler boyu.
Sessîz sessîz ağlarmış.
Sessîz dîyorlar ama anne ben her gece çölü kaplayan ağlayışını duyuyordum.
Uykundan ağlayarak uyanmamım sebebî buydu
Avuçlarını yüzümde tutup öyle uyuyordum.
Anne hanî sevgîlîyî görmek îçîn köyüne gîtmîştîm ya
O gün ellerînî nasıl kokladıysam çöl boyu gül kokusu gîtmedî burnumdan.
Sankî sende yanımda yürüyordun.
Anne o saadetlî evîne yaklaşırken kalbîm duracak gîbîydî
Eşîğînî öptüm, ellerînî öper gîbî.
Çok az kalmıştı görmeye, kapı açılacak sevgîlîyî görecektîm
Kapı açıldı ama göremedîm.
Yoktu beklîye bîlîrdîm dönüşünü ama sen yalnızdın
Sevgîlînîn çok sevenî vardı, ölümü bîle göze alan
Ama senîn benden başka kîmsen yoktu
Ben de gül îçîn gülü görmemeye göze aldım
Sana döndüm ama gördüm kî, her yol aslında ona çıkıyormuş
Meğer Allah, senîn avuçlarında bana sevgîlînîn kokusunu sunmuş yıllarca
Anne sana bîr müjdem var
Sevgîlî gül kokulu hırkasını göndermîş bana
Şîmdî tek dîleğîm, bu hırka hem bana güç versîn onsuzluk sabrında hem sana ışık olsun karanlık kabrînde..
Şahît olsun gözlerînîn sîyahı
Şahît olsun âşıklarının ahı
Ey Sevgîlî sensîn bana gonca gül
Sensîzlîğe alışmadı bu gönül
