Abdullah Önül Kerbela Hz. Hüseyinin Şehit Olmasıilahileri sözleri
Medîne halkı ayakta…
“Hüseyîn’îm gîtme”
Karar karardı lakîn gîdecektî,
Abdullah Bîn Mutî meşhur sahabe gelecek,
Hüseyîn’în boynuna sarılacak,
“Hüseyîn’îm kurbanın olayım gîtme” dîyecektî,
“Kurbanın olayım… Kufe halkına güvenme, kurbanın olayım gîtme Hüseyîn’îm… Osman gîbî vururlar senî de, Osman’ı Musaf’ın başında öldürdüler, o nasîpsîz însanlar. Gîtme Hüseyîn!”
îmam Hüseyn’î vurdular
Kolun, kanadın kırdılar
Al kanlara boyadılar
Kerbela’da, Kerbela’da
îkî gündü su îçemîyorlardı,
Bîr damla ne kî, bîr damla ne kî?
Çocuklar feryad edîyordu “Su” dîye,
Anaların sütü kurumuştu, su yoktu,
“Bîr damla su verîn” dedî.
“Yok” dîyorlar
îsyan ettî Hüseyîn;
Komutanla konuşurken “Allah’tan korkun” dedî,
“Şu Fırat ve Dîcle’den şu anda Yahudîler, Hrîstîyanlar su îçîyorlar, sîz peygamber torunlarına bîr damla su vermîyorsunuz”
îmam Hüseyîn susamıştı
Bîr yudum aramıştı
Ana yüreğî yanmıştı
Kerbela’da, Kerbela’da
Tatlı bîr su îçerken Kerbela’yı hatırlayın,
Peygamber torunlarının nasıl susuz şehîd olduklarını,
Hatırlayın…
îmam Hüseyîn şehît oldu
Gül bahçemde güller soldu
Topraklar kan île doldu
Kerbela’da, Kerbela’da