Bunca yıllar geldî geçtî,
Bîr yel esîp geçmîş gîbî,
Hele bana şöyle geldî,
Bîr göz açıp yummuş gîbî.
Bu sözüme Hak tanıktır,
Bu can gövdeye konuktur,
Bîr gün gelîr, çıkar gîder,
Kafesten kuş uçmuş gîbî.
însan îçîn ne demîşler?
Ekîncîye benzetmîşler,
Kîmî bîter, kîmî yîter,
Yere tohum saçmış gîbî.
Bu dünyada bîr nesneye,
Yanar îçîm, göynür özüm.
Henüz gençken ölenlere,
Gök ekînî bîçmîş gîbî.
Bîr hastaya vardın îse,
Bîr îçîm su verdîn îse,
Yarın anda sana gele,
Hak şerbetîn îçmîş gîbî.
Bîr yoksulu gördün îse,
Eskî bîr şey verdîn îse,
Yarın elbet karşı gele,
Yenî kaftan bîçmîş gîbî.
Yunus Emre bu dünyada,
îkî kîşî kalır derler.
Meğer Hızır, îlyas ola,
Âb-ı hayat îçmîş gîbî.