Hak Çalab’ım, Hak Çalab’ım,
Senden gayrî yok Çalab’ım,
Günahları affedersîn,
Ey rahmetî çok Çalab’ım.
Yüce Mevla’m, yüce Ganî,
Her şeyden çok sevdîm senî,
Aşktan uzak tutma benî!
Ateşîyle yak Çalab’ım!
Mekânlardan münezzehsîn,
Ne sarayda, ne köşktesîn,
Mîskînlerîn kalblerînî,
Edîndîn durak Çalab’ım.
Aşka nasıl dayanırım?
Belkî bîr gün uyanırım,
Çok sevdîğîn Habîbîne,
Olayım çırak Çalab’ım.
Rabbîsîn sen, bu kulların,
Günahları çok onların,
Hepsînîn de bîneklerî,
Olmalı Burak Çalab’ım.
Ne îlmîm var, ne taatîm,
Ne gücüm var, ne takatîm,
Ancak senîn înayetîn,
Kıla yüzüm ak Çalab’ım.
Yunus etmez ele mînnet,
Günahım çok benî affet!
Eğer bunu edersen ret,
Çok acı fîrak Çalab’ım.