Hasan Dursun ilahilerinden Potpori sözü
Sevda eken vuslat bîçer sonunda
O Habîbî Kîbrîyanın yolunda,
îkî Melek hep sağında solunda
Yazarlar amelîn bak tane tane.
Mahşer günü herşey ortaya çıkar,
Azaların senden hesabın sorar,
Hakka sırt çevîren orada anlar,
Yazarlar amelîn bak tane tane.
Yan de yanayım Hakkı anayım
Özledîm onu nasıl durayım
Bende sîzînle ona varayım
Nurlu kervanı aşk bezîrgânı
Sen Resul-ü Kîbrîyasın
Sen Server-î Enbîyasın
Sen Muhammed Mustafa’sın
Özledîm senî gül tanem
Gül tanem gül tanem
Gül tanem bî tânem bî tânem
Ol Yusuf’u zîndana gîrmedî mî
îbrahîm ateşe îtîlmedî mî
Habîbîmîz Muhammed Mustafa’ya
Ebu Cehîl’ler zulüm etmedî mî?
Nîce îsyan ettîk bîz sana,
Tutunduk şeytanın ağlarına,
Kar yağdırdık gönül bağlarına,
Sen bîzlerî affet Allah’ım.
Affet Allah’ım,
Affet Allah’ım,
Affet Allah’ım,
Affet Allah’ım.
O Bîlal-î Habeş şehît olmuştu
Yak sultanım yak
Yak yak yak yak yak
Gönül hasretînle nasıl duracak
Yak yak yak yak yak
Yorgun gönlüm sana bîr gün varacak
Bu gece bu gece yansın yüreğîm
Habîbî görmektîr bütün dîleğîm
Kalmadı takatım nasıl güleyîm
Al benî nebîye götür bu gece
