Ben dervîşîm dîyene,
Az dur dîyesîm gelîr.
Hemen koşup peşîne,
Varıp yetesîm gelîr.
Erenlerîn nazarı,
Cevher eder toprağı.
O zatların bastığı,
Toprak olasım gelîr.
Sırat kıldan încedîr,
Kılıçtan keskîncedîr,
Varıp onun üstüne,
Evler yapasım gelîr.
Altında vardır gayya,
îçî dolu ateşle,
Uzanıp o gölgede,
Şöyle yatasım gelîr.
Gönlümü Hakk’a versem,
Postumu yere sersem,
Ateş îçîne gîrsem,
Bîraz yanasım gelîr.
Rahmet suyunda yunsam,
Yükseklere uzansam,
îkî kanat takınsam,
Gökte uçasım gelîr.
Yunus zamansız ötme!
Eğrî büğrü söz etme!
Senî sorguya çeken,
Bîr Molla Kasım gelîr.
