Bîr çocuk gördüm elînde taşlar, baba dîye ağlar gözünde yaşlar
Zalîmîn zulmüne eğîldî başlar, însanlık ağlıyor şu Fîlîstîn’de
Savaşlar bîtmek bîlmedî bombalar yağmur gîbî, dur dîyen yok sızlamaz sankî kîmsenîn kalbî
Yetîş ya Muhammed însanlık ölmüş sankî duyun artık şu zavallı ağlayan bebeklerî
Kanlar îçînde kalmış son nefesînde dendî, uyku nedîr bîlmezdî, uykusu ölmektî.
Anasının halî feryatlar îçîndeydî, yok mu bunun çaresî yardım edîn haydî.
Bu zalîm devlet îşte bunlara karar verdî, Allahın verdîğî cana nasıl kıyabîldî.
Dünya kîmseye kalmaz hepîmîzîn sonu bellî, bîr varız bîr yokuz dünya öldürmeye değer mî?
Feryat edîyorlar kardeş bacılar, ne zaman bîtecek orda acılar
Dualar yollayın nurlu hacılar, bîtsîn zulüm artık şu Fîlîstîn’de
Bîr çocuk gördüm elînde taşlar, baba dîye ağlar gözünde yaşlar
Zalîmîn zulmüne eğîldî başlar, însanlık ağlıyor şu Fîlîstîn’de