Bu çeşme; sanat okulunun hemen solundaki Süleymaniye medresesinin kapısının solunda idi. Bundan sonra Paşa dairesi denilen ve sonra îslah-ı Medaris-i tslâmiye adını alan Bekir Sami paşa medresesi gelirdi. Her iki ilim müessesesi istiklâl savaşından sonra yıktırılarak sanat okuluna ilâve edilmiştir.
Biz kitabeli taşını KONYA müzesinde bulduk. 43X91 santim ebadındaki taşta üç satır halinde şu kitabeyi okuduk :
Kitabe yeni harflerle şöyle okunur :
Barekallah medrese ba çeşme-i cay-i necat Talibane bağ-ı irfandır oku bülbül sıfat Hoş mahallile şerafet buldu ol hayr-ul-amel Banisi Mir Süleyman İlâhi ( kıl sebat )
Vahdiya tarih-i hatmidir bu ahır mısraı
Hay deyüp fem-i lülesinden ilm akar Ab-ı hayat.
Son mısra Bbced hesabına vurulunca çeşme ve medresenin 1258 H. 1842 M. tarihinde Memiş paşa zade Süleyman bey tarafından yapıldığı anlaşılır. Manzumeyi şair Vahdî hazırlamıştır, Medresenin 20 odası ve bir dershanesi vardı.
Medrese son müderrisine nisbetle ( Davaslı hoca medresesi ) adını taşırdı.
Süleymaniye medresesinin vakıflar umum müdürlüğü arşivinde (Anadolu Başlar) defterinde 12617 numarada ve 349 ncu sahifesinde Türkçe bir vak-fiye sureti kayıtlıdır. Vakfiyede vâkıf şöyle geçer:
(Vilâyet-i Anadoluda Medine-i Konya hanedanından olup .Medine-i Üsküdarda Sinan Paşa mahallesinde sakin îstabl>i âmire payelularından îzzet-li Süleyman bey ibn-i -merhum Memiş Paşa )
Vakfiye 13 — Recep — 1272 de tanzim edilmiştir. Medrese Şems-i Teb-rizî mahallesindedir. Bir tarafından eski bedesten, bir tarafında Sami Paşa Medresesi, bir tarafı sipahi pazarına geçen yol, dördüncü tarafında da umumî yol var idi.