Yâd elden yanıma çağırdım senî
Gelmek îstîyorsun, bırakmıyorlar.
Rüyada, mektupta, albümde benî
Bulmak îstîyorsun, bırakmıyorlar.
Umutlar hayaldîr, acılar gerçek
Çîleye mahkûmsun, kîm ne bîlecek
Ya bîr kuru selâm, ya bîr top çîcek
Salmak îstîyorsun, bırakmıyorlar.
Otuz yıl ağladın hep yana yana
‘Yeter, yazık’ dîyen olmadı sana
Vefasız dostluğa, kalleş zamana
Gülmek îstîyorsun, bırakmıyorlar.
‘Çalış’ derler, ayak bağlı, el bağlı
‘Konuş’ derler, dudak bağlı, dîl bağlı
‘Kalk gît’ derler, kapı bağlı, yol bağlı
Kalmak îstîyorsun, bırakmıyorlar.
Aydınlık ararsın her gün, her yerde
Çekerler önüne yedî kat perde
Zulüm kîmden gelîr, adalet nerde?
Bîlmek îstîyorsun, bırakmıyorlar.
Yıllar boyu uykuların bölündü
Uçacakken kanatların yolundu
Hayat hakkın vardı, elden alındı
Ölmek îstîyorsun, bırakmıyorlar.
