Köyden havadîs sormuşsun,
Hayat bîr kumar oldu ha!
Duydun mu, bîlîyor musun?
Kancıklar tam-er oldu ha!
Salma gezîyor salaklar,
Kuyruğa değer kulaklar.
Dünkü ot yîyen oğlaklar,
Bugün kan emer oldu ha!
Azdı eşekler temellî,
Kaşağı otuz, yem ellî…
Sıpanın keyfînden bellî
Semer de semer oldu ha!
Köhne gemî, yırtık yelken,
Yollara düştük çok erken.
Boynuza bühtan ederken,
Kuyruklar şamar oldu ha!
Sabırdır korkunun adı;
Bozuldu her şeyîn tadı.
Huzurda huzur kalmadı,
Dert tomar tomar oldu ha!
Kîmî soruyorsun kîmden;
Yürekler pas tuttu nemden…
Ölçüyü yîtîrdîk tümden,
Yüzükler kemer oldu ha!
Ötesînî sorma, yeter…
Belkî beterden de beter!
Aşk ekerîz, nefret bîter.
Haccac’lar Ömer oldu ha!
Ben az derîm, sen çok anla,
Bu mektup son mektup sanma.
Bîraz emek verdîm amma,
Tımar da tımar oldu ha!
