Mihriban’ın şairi Abdurrahim karakoç hayatı boyunca insanı konu alan şiirleri yazmıştır. Şiirleri değişik gazete ve dergilerde yayınlandı. İlk şiirini 1955 yılında taşlama şeklinde yazan şair, eleştirileri ile devamlı gündemde kalmayı sürdürmüştür. Abdurrahim Karakoç 7 Nisan 1932 tarihinde Kahramanmaraş’ın Ekinözü ilçesinde dünyaya geldi. 7 Haziran 2012 günü 46 gündür tedavi gördüğü Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde vefat etti. Türk edebiyatının en donanımlı şairlerinden biri olan Abdurrahim Karakoç, şiirleri ve deneme yazılarıyla kendinden sonraki şairlere örnek olmuştur. İşte Abdurrahim Karakoç tarafından kaleme alınan Köroğlu’na Mektup yazdığı sözleri..
Benden selâm olsun Koç Köroğlu’na
Şîmdî devîr başka, zaman değîştî.
Karga konar kır atların belîne
Arpa bulunmuyor, saman değîştî.
Gayrî ne Kenan var, ne Demîrcoğlu
Tarîhe karıştı, Ayvaz’la Hoylu
Herkes Bolu Beyî, her taraf Bolu
Yîğîtlîk kalmadı, însan değîştî.
Sır tutmuyor suya gîden testîler
Kılınçları müzelere astılar
Çamlıbel’în çamlarını kestîler
Dağlar çıplak kaldı, orman değîştî.
Kale yoktur, ok atılmaz burçlardan
însanoğlu yüksek uçar kuşlardan
Boz tavşanlar haraç alır kurtlardan
Erlîk başkalaştı, meydan değîştî.
Nînnocular çadır kurdu düzlere
“Avare mu” sedef oldu sazlara
Benzerîmîz hîç kalmadı sîzlere
Caz müzîğî çıktı, makam değîştî.
Kervan geçmez, uçurdular hanları
Hîle satar asrın bezîrgânları
Banka kurup bîrîktîrdîk kanları
Dertler yenîlendî, derman değîştî.
Günden güne küçülüyor Arzımız
Şîmdî îse Aya gîtmek arzumuz
Feza elbîsesî dîker terzîmîz
Göklerî fethettîk, mekân değîştî.
Tat bozuldu, küp kokutur turşular
Haydutlara yatak oldu çarşılar
Şîşkîn cüzdan bîn belâyı karşılar
Boynuzlar gürz oldu, kalkan değîştî.
