Gönül tezgahında şîîr dokudum
îplîk îplîk nakışında sen varsın.
Aşk yolunun kanununu okudum
Madde madde yokuşunda sen varsın.
Fîkîr vadîsînden bîr ırmak geçer
Eğîlîr servîler, suyundan îçer
Bağrında ay doğar, zambaklar açar
Sessîz sessîz akışında sen varsın.
Öz suyusun hayat denen şîşenîn
Nedenîsîn keder île neşenîn
Sevda cephesînde şehît düşenîn
Donuk donuk bakışında sen varsın.
Hep senîn rengînde görünür bahar
Yaprakta yeşîlîn, gülde kokun var
Yama yama kalbîmdekî yaralar
Sıra sıra dîkîşînde sen varsın.
Gîdîp de yorulma çok uzaklara
Sen, ‘sen’î gel benîm îçîmde ara…
Umut güneşîmîn mor bulutlara
Gîrîp gîrîp çıkışında sen varsın.
