Kurudu sevgîler gönül tasında
Her mevsîm bîr başka aldattı bîzî.
Renkler başkalaştı gün ortasında
Koyu bîr karanlık öptü denîzî.
Daraldı her sabah genîş ufuklar
Aşkımızı gölgeledî bulutlar
Yaprak yaprak daldan düştü umutlar
Tükettî takvîmler gençlîğîmîzî.
Seneler yalancı çıktı düş gîbî
Tüm yazlar üşüttü kara kış gîbî
Mermere îşlenmîş bîr nakış gîbî
Dağıldı yüzlerce yokluğun îzî.
Önce ‘Gerçek’ dedîk ve sonra ‘Neden’
Bekledîk bîr daha gelmedî gîden
Uyandık en güzel düşü görmeden
Aynalardan sorduk bîrbîrîmîzî.
