HİKMET-108
Keling yığlıng zâkir kullar zikr aytaylık
Zâkirlerni Hudâ bişek süyer ermiş
Işksızlarnı imânı yok ey yârânlar
Duzah içre tınmay dâim küyer ermiş
Muhabbetliğ âşıklarnı Hudâ süydi
Anıng üçün dünyâ ukbin talak koydı
Cândın keçip yaşın saçıp âşık boldı
Rûz-ı mahşer didârını körer ermiş
Aşıklarnı çın dostığa cânı kurbân
Şevki birle anı izlep kılur efğân
Işk sevdâsı başka tüşse hâne veyran
Şeydâ bolup anı izlep yürer imiş
Aşık bolsang keçe kündüz tınmay yığla
Pir-i muğan hizmetiğe beling bağla
Küyüp bişib derdi bile köksing dağla
Dağda ketken visâlini körer ermiş
Haknı söygen âşıkları taptı murâd
Yalğan âşık bolup yürme tangla uyat
Kılıçdın tiz, kıl köfrügni atı sırât
Yalğan davâ kılğan ötmey kalar ermiş
Aşık bolsang yalğan da’vâ kılma zinhâr
Yalğan da’vâ kılğanlardın Hudâ bizâr
Kahhâr İgem kahr eylese atı Kahhâr
Kıyâmet kün yüzi kara kobar ermiş.
Aşıkları keçe yığlab seher kobar
Sır şarâbın içken âşık sırnı yapar
Her kim sögse belki tepse kolın öper
Andağ erenler feyz ü fütuh alar ermiş
Muhabbetdin haber algan cânnı bilmes
Başı ketse tâ yârı yok cânnı bilmes
Işk kelâmı zevk taâmı nânnı bilmes
“Hu-Hu” teyü zikrin aytıp yürer ermiş
Aşıklarnı közi giryân bağrı biryân
Pervâsı yok nâmusı yok yürer üryân
El közige tufrakdın kem sırrı pinhân
Cânı birle yâdın aytıp yürer ermiş
Toğrı yürgen âşıklardın Hudâ râzı
Aşık işi âsân emes kılma bâzî
Yalğançılar âşıkmen der Allah kazı
İmânını püçek pulğa satar ermiş
Aşıklıknı âsân işi baş bermeklik
Mansur-sıfat özdin keçip cân bermeklik
“Mûtû kable en temûtû” hâk bolmaklık
Aşıkları ölmes burun öler ermiş
Sevda kılsan ahiretni sevdasını
Başka alma dünyanı gavgasını
Amel kılgıl cennet algıl masivasını
Cennet algan didarını körer ermiş
Allah nûrı kabring için rûşen kılğay
Firdevs cennet güli açılıb gülşen kılğay
Melaikler tigresidin özün koyğay
Bu âlemning rûşeninden keçer ermiş
Barça ervâh yığlıb kelgay mübârekga
Meşgul bolğay tebârekgâ
Duâ kılıb kayıtğandın song kalğay yegâ
Cümle ervâh sonub bir bir kaçar ermiş
Yetti kadem koyğandın song Münker Nekir
Heybet birle kirib kelgey kılıb kahr
İki közi otdek yanıb tarfa yanır
Nûrın körüb ta’zim kılıb kaçar ermiş
Kul Hâce Ahmed âşık bolsang cândın keçgil
Andın songra şevk şarâbın toya içgil
Günâhıngnı sebük kılıp munda uçgil
Aşıkları uçmah içre uçar ermiş
